Позови меня - Корни

Кто-то сказал тебе,

Что время сошло с ума,

И в город навсегда пришла зима.

Не стало любви нигде,

Остались одни слова.

И в темноте сердец кусочки льда.

Позови меня, и алые цветы

Появятся из-подо льда.

Позови меня, и одинокой ты Не будешь больше никогда.

И кажется никогда,

Не сможет ожить вода,

Замерзла как стекло, чтобы сверкать.

Но ты же не из стекла,

Ты будешь искать тепла,

И сердце в темноте подскажет как.

Позови меня, и алые цветы

Появятся из-подо льда.

Позови меня, и одинокой ты Не будешь больше никогда.

Позови меня, и алые цветы

Появятся из-подо льда.

Позови меня, и одинокой ты Не будешь больше никогда

Iemand heeft je verteld

Die tijd is gek geworden

En de winter kwam voor altijd naar de stad.

Er was nergens liefde

Er blijven alleen woorden over.

En in de duisternis van harten zijn er stukjes ijs.

Bel me en scharlaken bloemen

Verschijnen van onder het ijs.

Bel me en je zult nooit meer eenzaam zijn.

En het lijkt nooit

Water kan niet tot leven komen,

Bevroren als glas om te schitteren

Maar je bent niet van glas,

Je gaat op zoek naar warmte

En het hart in het donker zal je vertellen hoe.

Bel me en scharlaken bloemen

Verschijnen van onder het ijs.

Bel me en je zult nooit meer eenzaam zijn.

Bel me en scharlaken bloemen

Verschijnen van onder het ijs.

Bel me en je zult nooit meer eenzaam zijn