You're Trailing Yourself - Kevin Devine

The sputter and blink of the streetlamp

Makes you taller, then shrinks you, then splits you in half

So you’re trailing yourself on the walk to the payphone

Your pockets weighted down with quarters

And the hope that no one’s home

You spray paint cinnamon on vines

And key the cars you pass by

Your ears burn and your voice don’t sound right

So you spend the next week playing weekend

Rolling three-man alone in the dark in your kitchen

Your apartment can’t talk, so it’s safe for your secrets

All the stories you’ve invested with a masochist’s

menace and meaning

Those tired tricks that you play

To graft a life to your name

And you know it’s not yours, but for now it’s okay

You wake and cut your initials in cheap glass

To mark a space for yourself when your time here has passed

And you’re drifted and done, trading danger for distance

And all those rocks that rope your neck are finally nameless

and weightless and faceless

You’ll strip the sting from those stains that bleed the life

from your face

And your cheeks’ll burn red on that pure, perfect day

Het sputteren en knipperen van de straatlantaarn

Maakt je groter, laat je vervolgens krimpen en splitst je vervolgens in tweeën

Dus je loopt jezelf achter op de wandeling naar de telefooncel

Je zakken verzwaard met kwartjes

En de hoop dat er niemand thuis is

Je spuit kaneel verf op wijnstokken

En sleutel de auto's die je passeert

Je oren branden en je stem klinkt niet goed

Dus je brengt de volgende week door met spelend weekend

Rolling three-man alone in het donker in je keuken

Je appartement kan niet praten, dus het is veilig voor je geheimen

Alle verhalen die je hebt geïnvesteerd met een masochist

dreiging en betekenis

Die vermoeide trucs die je speelt

Om een ​​leven op je naam te enten

En je weet dat het niet van jou is, maar voor nu is het oké

Je wordt wakker en knipt je initialen in goedkoop glas

Een ruimte voor jezelf markeren als je tijd hier is verstreken

En je bent afgedwaald en klaar, gevaar inruilen voor afstand

En al die rotsen die je nek omsnoeren zijn eindelijk naamloos

en gewichtloos en gezichtsloos

Je verwijdert de angel van die vlekken die het leven doen bloeden

van je gezicht

En je wangen zullen rood branden op die pure, perfecte dag