Country Sky Glow - Kevin Devine

You carry the beach in your way-too-short hair

That you shaved off last week cause you freaked and got scared

That when it’s longer, you remind me of her

So you offered it up with what passed for authority

Some strict sort of challenge you directed straight at me

You said, «Forget her, I don’t care what you two were»

But it’s a trick on your ego

A two-step off tempo

A solid gold bracelet

Under lights, in a window

In some shopping mall where I never go

You play coy and count tiles, drag your toes through the water

Raise your eyes, bite your lip, and my mind’s in the gutter

You move at me and take my face in your hands

I feel light bulbs explode in a fire-cracked thunder

Sense the slow seismic shift of the sprawling cloud cover

But when we’re finished I feel awful again

So it’s the same sorry story

Just the cast changes nightly

And it skips like a record but it glows like a movie

Or the country sky that I never see

The shake in your voice makes me feel empty and ugly

All scattered anger like a windstorm, howling violently

And I wanna fade out and wake up somewhere else

Where no face is familiar and I’m left by myself

To keep plugging away on my own wasted time

To eat badly and spend all my money and write

To not feel too guilty to be tired at night

Since I’m not fixing things here, I’ll leave them behind

So you make your decision

I’m through making mine

Now I walk where the street swallows light like it’s water

I see the slant of your smirk on every kid at the corner

But if you called, I’d never know what to say

So I just hope you never will

Things are easier that way

Je draagt ​​het strand in je veel te korte haar

Dat je je vorige week hebt afgeschoren omdat je in paniek raakte en bang werd

Dat als het langer is, je me aan haar doet denken

Dus je bood het aan met wat doorging voor autoriteit

Een soort van strikte uitdaging die je rechtstreeks op mij richtte

Je zei: "Vergeet haar, het kan me niet schelen wat jullie twee waren"

Maar het is een truc voor je ego

Een tempo in twee stappen

Een massief gouden armband

Onder lampen, in een raam

In een winkelcentrum waar ik nooit kom

Je speelt terughoudend en telt tegels, sleept je tenen door het water

Hef je ogen op, bijt op je lip, en mijn gedachten zijn in de goot

Je beweegt naar me toe en neemt mijn gezicht in je handen

Ik voel gloeilampen ontploffen in een vuurgekraakte donder

Voel de langzame seismische verschuiving van de uitgestrekte bewolking

Maar als we klaar zijn, voel ik me weer vreselijk

Dus het is hetzelfde sorry-verhaal

Alleen de cast verandert elke avond

En het springt over als een plaat, maar het gloeit als een film

Of de landelijke lucht die ik nooit zie

Door het trillen in je stem voel ik me leeg en lelijk

Alle verspreide woede als een storm, hevig huilend

En ik wil vervagen en ergens anders wakker worden

Waar geen gezicht bekend is en ik alleen ben

Om mijn eigen verspilde tijd te blijven gebruiken

Om slecht te eten en al mijn geld uit te geven en te schrijven

Om je niet al te schuldig te voelen om 's nachts moe te zijn

Aangezien ik hier geen dingen aan het repareren ben, laat ik ze achter

Dus u neemt uw beslissing

Ik ben klaar met het maken van de mijne

Nu loop ik waar de straat licht slikt alsof het water is

Ik zie de inslag van je grijns op elk kind op de hoek

Maar als je zou bellen, zou ik nooit weten wat ik moet zeggen

Dus ik hoop alleen dat je dat nooit zult doen

Dingen zijn makkelijker op die manier