All of Everything, Erased - Kevin Devine

This is the window where

I watched the future start

My pupils dilated

The shock sped up my arms

I shut my ambushed eyes

And turned my face towards the heat

I felt the city choke

I heard the world at war

I prayed for providence

God said, «Don't pray no more

You went and made your mess

Now keep your blame off my feet»

So I got off my knees

I faced the devil’s day

The sky was murder red

The streets were headstone gray

A flaming Ferris wheel

Spun where the sun used to be

I watched its buckets dip and dance

I saw a couple making love lock hands

They were pushing for abandon and the answers it could bring

Ninety million miles from the graveyard growing over everything

I saw my lover chased

Through fields of sugarcane

She clutched her belly close

And whispered, «keep us safe»

They ground her down to dust

No more miracles today

So I dreamt myself awake

In a resort hotel

Above a golden coast

Inside my southern belle

We heard the sea reborn

In each singing shell

And every coughing car

And every coiled snake

And every shrieking star

And every burning stake

Dissolved to atmosphere

All of everything, erased

I spread into a distant hum

I droned along with everyone

And the earth grew green and nursed herself to what she used to be

All our senseless shouting calmed to quiet in her ancient memory

And oh, what a joy

To be free

Dit is het venster waar

Ik zag de toekomst beginnen

Mijn pupillen verwijd

De schok versnelde mijn armen

Ik sloot mijn in een hinderlaag gelokte ogen

En draaide mijn gezicht naar de hitte

Ik voelde de stad stikken

Ik hoorde de wereld in oorlog

Ik bad om de voorzienigheid

God zei: "Bid niet meer"

Je ging en maakte je rotzooi

Houd nu je schuld van mijn voeten»

Dus ik kwam van mijn knieën

Ik heb de dag van de duivel doorstaan

De lucht was moordrood

De straten waren grafsteengrijs

Een vlammend reuzenrad

Gesponnen waar de zon vroeger was

Ik zag zijn emmers duiken en dansen

Ik zag een paar de liefde bedrijven terwijl ze elkaars hand vasthielden

Ze drongen aan op verlating en de antwoorden die dit zou kunnen opleveren

Negentig miljoen mijl van het kerkhof groeit over alles heen

Ik zag mijn geliefde achtervolgd

Door velden van suikerriet

Ze klemde haar buik dicht

En fluisterde, "houd ons veilig"

Ze hebben haar tot stof vermalen

Geen wonderen meer vandaag

Dus droomde ik dat ik wakker was

In een resorthotel

Boven een gouden kust

In mijn zuidelijke schoonheid

We hoorden de zee herboren

In elke zingende schelp

En elke hoestende auto

En elke opgerolde slang

En elke krijsende ster

En elke brandende staak

Opgelost in de sfeer

Alles, gewist

Ik verspreid in een ver gezoem

Ik dronede met iedereen mee

En de aarde werd groen en verzorgde zichzelf tot wat ze was

Al ons zinloze geschreeuw kalmeerde tot stil in haar oude herinnering

En oh, wat een vreugde

Vrij zijn