Alabama Acres - Kevin Devine

So there’s hundreds of auburn alabama acres

with rows of red roofs over warm farmers daughters

who’ve got no intention of inviting me in

space shines all above me so i settle myself under it.

when i wake up i’m back in my crowded city apartment

some random men doing work off in the kitchen

stacking mattresses up now to the ceiling and down to the floor.

my fathers sick in the hallway i hear him whistlin under the door.

i rush to lift him but you all know i am weak and you know that he is heavy.

there’s no blood in his cheeks but he’s smiling straight at me.

i ask the thickest of the workers «would you please come and help me out?»

he comes ambling over and says «sir, i love how your whistling sounds»

so now i drag him through the kitchen to the living room and down on the carpet

he says, «son i’m embarassed, but the sides of my head hurt.

i just know that i’m tired and i could surely use some rest.»

i tear a mattress down for him and i say, «here dad sleep some on this.»

i wake for real and it’s over.

i’m alone in acres and my dad is still dead.

but if you underneath one of those rooftops, look out your window and invite me

on in.

'cause it’s cold and i’m lonely and i could sure use a friend

yeah it’s cold and i’m lonely and i could sure use a friend.

it’s cold and i’m lonely and i could sure use a friend yeah

Dus er zijn honderden kastanjebruine hectaren in Alabama

met rijen rode daken boven warme boerendochters

die niet van plan zijn me uit te nodigen?

de ruimte schijnt helemaal boven mij, dus ik ga eronder zitten.

als ik wakker word, ben ik terug in mijn drukke stadsappartement

een paar willekeurige mannen aan het werk in de keuken

matrassen nu tot aan het plafond en tot aan de vloer stapelen.

mijn vaders ziek in de gang hoor ik hem onder de deur door fluiten.

ik haast me om hem op te tillen, maar jullie weten allemaal dat ik zwak ben en jullie weten dat hij zwaar is.

er zit geen bloed in zijn wangen, maar hij lacht me recht toe.

ik vraag de dikste van de arbeiders "wil je me alsjeblieft komen helpen?"

hij komt slenteren en zegt "meneer, ik hou ervan hoe uw fluittoon klinkt"

dus nu sleep ik hem door de keuken naar de woonkamer en op het tapijt

hij zegt: «zoon, ik schaam me, maar de zijkanten van mijn hoofd doen pijn.

ik weet gewoon dat ik moe ben en dat ik zeker wat rust kan gebruiken.»

ik scheur een matras voor hem neer en ik zeg: "Hier slaapt papa hier wat op."

ik word echt wakker en het is voorbij.

ik ben alleen in hectare en mijn vader is nog steeds dood.

maar als je onder een van die daken zit, kijk dan uit je raam en nodig me uit

op in.

want het is koud en ik ben eenzaam en ik kan zeker een vriend gebruiken

ja, het is koud en ik ben eenzaam en ik zou zeker een vriend kunnen gebruiken.

het is koud en ik ben eenzaam en ik kan zeker een vriend gebruiken yeah