Ma solitude - Kendji Girac

On dit des mots qu’on ne pense pas

À trop crier on reste sans voix

La vie nous sépare, le temps ne répare pas

Les cœurs en éclats, les cœurs en éclats

On s’fait du mal parfois sans l’vouloir

On s’retrouve seul dans un long couloir

On prie pour remonter le temps

Juste une seconde avant de détruire tout espoir

Ce soir, ma solitude et moi, on parle que de toi

On attend tous les deux que tu reviennes

Quand il n’y a que tes yeux qui me retiennent

Ce soir, ma solitude et moi

C’est fou comme on a froid

J’me nourris de silences, et tout me pèse

Je sauve les apparences mais rien n’m’apaise

Quand les sanglots ont tué la joie

Quand on s’est pardonnés trop de fois

On rêve, on s’dessine un présent

Un peu plus beau qu’avant

Pour aller vivre où l’amour est roi

Ce soir, ma solitude et moi, on parle que de toi

On attend tous les deux que tu reviennes

Quand il n’y a que tes yeux qui me retiennent

Ce soir, ma solitude et moi

C’est fou comme on a froid

J’me nourris de silences, et tout me pèse

Je sauve les apparences mais rien n’m’apaise

Ce n’est pas ta main dans mes cheveux

C’est juste le vent capricieux

Qui souffle sur nos souvenirs

Et qui me vole à ton sourire

Ce n’est pas toi derrière la porte

C’est juste le vent qui t’emporte

Le silence ne sait pas mentir

Ce soir, ma solitude et moi, on parle que de toi

On attend tous les deux que tu reviennes

Quand il n’y a que tes yeux qui me retiennent

Ce soir, ma solitude et moi

C’est fou comme on a froid

J’me nourris de silences, et tout me pèse

Je sauve les apparences mais rien n’m’apaise

We zeggen woorden die we niet menen

Te veel geschreeuw maakt je sprakeloos

Het leven scheidt ons, de tijd herstelt niet

Gebroken harten, gebroken harten

We doen elkaar soms pijn zonder dat we dat willen

We bevinden ons alleen in een lange gang

We bidden om de tijd terug te draaien

Nog een seconde voordat alle hoop wordt vernietigd

Vanavond, mijn eenzaamheid en ik, hebben we het alleen over jou

We wachten allebei tot je terugkomt

Wanneer het alleen jouw ogen zijn die me vasthouden

Vanavond mij en mijn eenzaamheid

Het is gek hoe koud we zijn

Ik voed me met stiltes, en alles weegt op mij

Ik houd de schijn op maar niets stelt me ​​gerust

Toen de snikken de vreugde doodden

Als we elkaar te vaak hebben vergeven

We dromen, we trekken een cadeautje

Een beetje mooier dan voorheen

Om te gaan wonen waar liefde koning is

Vanavond, mijn eenzaamheid en ik, hebben we het alleen over jou

We wachten allebei tot je terugkomt

Wanneer het alleen jouw ogen zijn die me vasthouden

Vanavond mij en mijn eenzaamheid

Het is gek hoe koud we zijn

Ik voed me met stiltes, en alles weegt op mij

Ik houd de schijn op maar niets stelt me ​​gerust

Het is niet jouw hand in mijn haar

Het is gewoon de grillige wind

Wie blaast op onze herinneringen

En wie steelt mij van je glimlach

Jij bent het niet achter de deur

Het is gewoon de wind die je meeneemt

Stilte kan niet liegen

Vanavond, mijn eenzaamheid en ik, hebben we het alleen over jou

We wachten allebei tot je terugkomt

Wanneer het alleen jouw ogen zijn die me vasthouden

Vanavond mij en mijn eenzaamheid

Het is gek hoe koud we zijn

Ik voed me met stiltes, en alles weegt op mij

Ik houd de schijn op maar niets stelt me ​​gerust