Madame tout le monde - Kayna Samet

Tous les jours à la même heure

Jprépare les ptits, Jramasse tout ce qui traîne dans la cuisine

J’habite là dans ces immeubles

Du 14e étage (…) des usines

Toujours tuer le temps

Affronter le vent

J’entasse les piles de fringues, de magasines

Jpars en (…) pour gagner des centimes,

Au final le poids du devoir sur le dos

Et tous les soirs c’est la même

Jfais les cents pas dans l’appart

A compter tout ce qu’il faut faire

(…) à chercher le sommeil, impossible sans un somn',

La chance n’est pas des notre

Refrain:

Seule dans la tempête,

Je ne suis pas celle que j’aurais voulu être

Ce décor si figé par ma f’nêtre

Et la pluie emporte mes dernières résolutions

Brisée par l'échec

Habituée à vivre en bas de l'échelle

Prisonnière retenue par des chaînes

Et la pluie emporte mes dernières résolutions

Paralysée par mes peurs,

Faut que jme plie en 4

Prise au piège de la fatigue

Délaissée même par mes soeurs

Je sais bien qu’on mregarde comme l'échec de la famille

Jme fous de montrer l’exemple, du regard des gens

Finie d'être celle qu’on croit bête et naïve

Jsuis qu’une femme d’honneur

Les épreuves s’enfilent

Au final, je me dis que l’enfer c’est les autres

Et tous les soirs c’est la même jfais les cents pas dans l’appart

A compter tout ce qu’il faut faire

(…) à cherche le sommeil, impossible sans un somn'

La chance n’est pas des notre

Refrain

Elke dag op hetzelfde tijdstip

Ik maak de kleintjes klaar, ik raap alles op wat in de keuken rondslingert

Ik woon daar in deze gebouwen

Vanaf de 14e verdieping (…) van de fabrieken

Altijd tijd doden

Ga de wind tegemoet

Ik stapel de stapels kleren, tijdschriften op

Ik ga naar (…) om centen te verdienen,

Op het einde het gewicht van de plicht op je rug

En elke avond is het hetzelfde

Ik loop door het appartement

Tellen wat er allemaal nog gedaan moet worden

(…) om slaap te zoeken, onmogelijk zonder een slaap,

Geluk is niet van ons

Refrein:

Alleen in de storm,

Ik ben niet wie ik wilde zijn

Dit decor zo bevroren bij mijn raam

En de regen neemt mijn laatste goede voornemens weg

Gebroken door mislukking

Gewend om op de bodem te wonen

Gevangene in ketenen gehouden

En de regen neemt mijn laatste goede voornemens weg

Verlamd door mijn angsten,

Ik moet achterover buigen

Gevangen door vermoeidheid

In de steek gelaten, zelfs door mijn zussen

Ik weet dat ze naar me kijken als de mislukking van de familie

Ik geef er niet om om het goede voorbeeld te geven, in de ogen van mensen

Niet meer degene zijn waarvan je denkt dat die dom en naïef is

Ik ben gewoon een vrouw van eer

De proeven gaan door

Uiteindelijk zeg ik tegen mezelf dat andere mensen de hel zijn

En elke avond is het hetzelfde, ik loop door het appartement

Tellen wat er allemaal nog gedaan moet worden

(...) om slaap te zoeken, onmogelijk zonder een somn'

Geluk is niet van ons

Refrein