Ecorchée vive - Kayna Samet

Ce matin j’me sens pas bien

J’me sens pas belle et pas comprise

Je vais dans la salle de bain

Je me regarde et me sens triste

Je m’demande où je vais, 21 ans à zigzaguer

A faire semblant d’avoir grandi

Moi j’en ai marre de m’dire tant pis

J’en peux plus, de trimer pour un taf

D'être jeune et déçue et d’marcher sur mes traces

Marcher sur mes traces tout le temps

Et toujours prendre des baffes pourtant

J’ai besoin de vivre, laissez-moi libre

J’crois que je vais tout plaquer

J’me sens attirer par le vide

J’m’accroche pour pas craquer

J’suis comme écorchée vive

Derrière les portes sur le palier

J’entends toujours les mêmes souffrances

J’me lève, allume la télé

Histoire de combler le silence

Sur mes pages des ratures

C’est là que j’mets toutes mes espérances

Ça paye pas encore les factures

Ni même mes avis d'échéances

J’en peux plus, de trimer pour un taf

D'être jeune et déçue et d’marcher sur mes traces

Marcher sur mes traces tout le temps

Et toujours prendre des baffes pourtant

J’ai besoin de vivre, laisser moi libre

C’est écrit, mais j’crois que j’l’ai pas bien lu

On m’la dit mais j’l’ai pas entendu

C’est un jour qu’on peut voir qu'ça va pas

On me l’avait pas décrit comme ça

C’est écrit, mais j’crois que j’l’ai pas bien lu

On m’la dit mais j’l’ai pas entendu

J’savais pas que ça s’faisait pas comme ça

D'être née avec un cœur gros comme ça

Vanmorgen voel ik me niet lekker

Ik voel me niet mooi en niet begrepen

ik ga naar de badkamer

Ik kijk naar mezelf en voel me verdrietig

Ik vraag me af waar ik heen ga, 21 jaar zigzaggend

Doen alsof je volwassen bent

Ik, ik ben het zat om tegen mezelf te zeggen dat het erg is

Ik kan het niet meer aan, zwoegen voor een baan

Om jong en teleurgesteld te zijn en in mijn voetsporen te treden

Loop de hele tijd in mijn voetsporen

En nog steeds klappen krijgen

Ik moet leven, laat me vrij

Ik denk dat ik alles ga laten vallen

Ik voel me aangetrokken tot de leegte

Ik klamp me vast om niet te barsten

Ik ben als levend gevild

Achter de deuren op de overloop

Ik hoor nog steeds dezelfde pijn

Ik sta op, zet de tv aan

Verhaal om de stilte te vullen

Op mijn pagina's wissen

Hier heb ik al mijn hoop op gevestigd

Hij betaalt de rekeningen nog steeds niet

Zelfs mijn deadlines niet

Ik kan het niet meer aan, zwoegen voor een baan

Om jong en teleurgesteld te zijn en in mijn voetsporen te treden

Loop de hele tijd in mijn voetsporen

En nog steeds klappen krijgen

Ik moet leven, laat me vrij

Het is geschreven, maar ik denk niet dat ik het goed heb gelezen

Ze hebben het me verteld, maar ik heb het niet gehoord

Het is een dag waarop we kunnen zien dat het niet goed gaat

Zo was het mij niet beschreven

Het is geschreven, maar ik denk niet dat ik het goed heb gelezen

Ze hebben het me verteld, maar ik heb het niet gehoord

Ik wist niet dat het niet zo was gedaan

Geboren worden met zo'n groot hart