Русалочка - Каролина

В подводном царстве Нептуна, вдали от грешной земли

Всю ночь русалочка поёт, встречая там корабли.

И в голосе далёком её печаль слышна.

Как будто бы любовь зовёт она.

Припев:

Русалочка, тебе нельзя любить,

Должна, как море, ты холодной быть.

Русалочка, забудь свои мечты,

Иначе, белой пеной станешь ты.

Она любила наблюдать издалека корабли

Ей так хотелось всё узнать о людях и о любви

Она не забывала, что говорили ей —

Стараться быть подальше от людей.

Припев — 2 раза.

Однажды с ветром долетел с плывущего корабля, —

Тот голос, что о страсти пел и о любви умолял.

И ни о чём не помня, на голос тот поплыв,

Русалочка погибла, полюбив.

Припев.

In het onderwaterrijk Neptunus, ver van de zondige aarde

De hele nacht zingt de kleine zeemeermin en ontmoet daar schepen.

En haar verdriet is te horen in haar verre stem.

Alsof liefde roept.

Refrein:

Zeemeermin, je kunt niet liefhebben

Je moet zo koud zijn als de zee.

Zeemeermin, vergeet je dromen

Anders wordt u wit schuim.

Ze hield ervan om van een afstand naar schepen te kijken

Ze wilde zo graag alles weten over mensen en over liefde.

Ze vergat niet wat ze haar vertelden -

Probeer uit de buurt van mensen te blijven.

Koor - 2 keer.

Eens met de wind vloog ik van een zeilschip, -

Die stem die zong over passie en smeekte om liefde.

En zich niets herinnerend, zwom hij naar de stem,

De kleine zeemeermin stierf in liefde.

Refrein.