Mrok - Kacper HTA, Gibbs

Najpierw jest dobrze kiedy wszystko się zgadza

Pojawia się zwątpienie, zaufanie, na końcu zdrada

Mam jakby radar, czasem czuć to od ludzi

Jakby smród się unosił na kilometr lecz okrutnie dusił

Nie opowiem ci historii do nucenia przy choince

Ja tak jak milion po prostu żyć chcę

Życie czasem bywa ciut trudniejsze niż wakacje

Ja też chce osiwieć przy rodzinie gdzie akacje

Póki co ciągle akcje, długi i wrogie frakcje

Lepiej by cię nie skuli gdy się prosisz o atrakcje

Mam akcent z ulicy, bo jaki kurwa mam mieć

Żyć chcę jak król i nie zdechnąć jak śmieć

Chcieć, odpuścić, położyć się w piach

Urodzony żeby przegrać wygrywając swój świat

(Urodzony żeby przegrać wygrywając swój świat)

Pokaż mi kto będzie ze mną gdy doczekam już swoich dni

Został w nas tylko już proch, przez to że w ogień skakaliśmy za ludzi swych

Nie wierze w nic, zasad już nie ma, od kiedy w ludziach jest pierwiastek cienia

Czasem to zdrada ujawnia naprawdę co wcześniej krył mrok

Zobaczyłem co to duma i że nie ma opcji przewiń

Tylko konsekwencja, nigdy zaufania kredyt

Gasną kolejne pety w zardzewiałej popielniczce

Od startu do mety wciąż obserwujemy fikcje

Walczą o honor, o względy, uznanie grona

Był z niego idol, to bandyta, a dziś korona

Jak widzisz widok wciąż zależy od patrzenia pola

Przestaje widzieć, jest pobudka, cement do kolan

Obieram kurs i nie ważne jaka pora na zegarku

I nie ważne ilu z tobą przyjdzie karków

Mam motywator, rozgonię was kurwy po parku

Prędzej skonam niż coś oddam, haram na haracz

Mam w sercu honor, nikt nie będzie mnie okradać

Im więcej masz pieniędzy, tym łatwiej przepierdalasz

Jarasz i przeżywasz ten sam dzień od nowa, tak wygląda życia szkoła

Pokaż mi kto będzie ze mną gdy doczekam już swoich dni

Został w nas tylko już proch, przez to że w ogień skakaliśmy za ludzi swych

Nie wierze w nic, zasad już nie ma, od kiedy w ludziach jest pierwiastek cienia

Czasem to zdrada ujawnia naprawdę co wcześniej krył mrok

Ten eerste is het goed als alles klopt

Er is twijfel, vertrouwen en uiteindelijk verraad

Het is als een radar, soms voel je het van mensen

Alsof de stank een kilometer opsteeg maar wreed verstikkend was

Ik vertel je geen verhaal om bij de kerstboom te neuriën

Ik wil gewoon leven als een miljoen

Het leven is soms wat moeilijker dan vakantie

Ik wil ook grijs worden met een gezin waar acaciabomen staan

Tot nu toe zijn er nog steeds acties, schulden en vijandige facties

Beter niet ineenkrimpen als je om attracties vraagt

Ik heb een straataccent, want wat moet ik in godsnaam hebben?

Ik wil leven als een koning en niet sterven als vuilnis

Willen, loslaten, naar bed gaan

Geboren om te verliezen door mijn wereld te winnen

(Geboren om te verliezen door mijn wereld te winnen)

Laat me zien wie er bij me zal zijn als ik mijn dagen leef

Alleen stof bleef in ons achter, want we sprongen in het vuur voor onze mensen

Ik geloof nergens in, er zijn geen regels meer, aangezien er een schaduwelement in mensen zit

Soms is het het verraad dat echt onthult wat de duisternis eerder had verborgen

Ik zag wat trots is en dat er geen terugspoeloptie is

Alleen consistentie, nooit vertrouwen geven

Meer huisdieren gaan naar buiten in een roestige asbak

Van begin tot eind zien we nog steeds ficties

Ze vechten voor eer, gunst en erkenning van de groep

Hij was een idool, een bandiet en vandaag een kroon

Zoals je kunt zien, hangt het uitzicht nog steeds af van het kijken naar het veld

Ik stop met zien, er is een wake-up call, kniecement

Ik kies de koers en het maakt niet uit hoe laat het is

En hoeveel nekken er ook met je meekomen

Ik heb een motivator, ik zal jullie hoeren achtervolgen door het park

Ik zal eerder sterven dan iets terug te geven, ik benadeel het eerbetoon

Ik heb eer in mijn hart, niemand zal me beroven

Hoe meer geld je hebt, hoe makkelijker het voor je is om op te rotten

Jarasz en jij herbeleven dezelfde dag, dit is het schoolleven

Laat me zien wie er bij me zal zijn als ik mijn dagen leef

Alleen stof bleef in ons achter, want we sprongen in het vuur voor onze mensen

Ik geloof nergens in, er zijn geen regels meer, aangezien er een schaduwelement in mensen zit

Soms is het het verraad dat echt onthult wat de duisternis eerder had verborgen