Je Vous Écris Du Fond De Ma Ville - Julien Clerc

Y a d’la fumée un peu partout

Un pianiste joue des trucs dans l’coup

Je reste seul là dans mon coin

Dans c’foutu bar américain

Des pies jacassent tout à côté

Ca n’me dit rien d’les écouter

Y a d’la fatigue sous mes semelles

Et des paniques toutes pareilles

Vol d'épervier guerre et néant

Les transistors saignent tout le temps

L’horloge va sonner ses 12 coups

J’habite l’attente du hibou

Je vous écris du fond d’ma ville

Où j’ai du mal à faire mon lit

Je suis un passager futile

Un errant d’une mauvaise nuit

Y a des rapierres à tout propos

Qui s’amusent à m’trouer la peau

Une femme aussi presque oubliée

Et du courage pour n’pas l’appeler

Le monde affiche: pièges partout

Le monde s’agite à pas trop fous

Y a aussi des barques en papier

Et j’voudrais tant les rattraper

Mais les rigoles ont tout emporté

L'éclair l’orage et les regrets

Y a d’la fumée un peu partout

Pianiste joue-moi un truc qui soit dans l’coup

Er is overal rook

Een pianist speelt wat dingen in de opname

Ik sta hier alleen in mijn hoek

In deze verdomde Amerikaanse bar

Eksters kletsen in de buurt

Het betekent niets voor mij om naar hen te luisteren

Er zit vermoeidheid onder mijn zolen

En allemaal dezelfde paniek

Oorlog en leegte sperwervlucht

Transistors bloeden de hele tijd

De klok zal 12 . slaan

Ik leef, wachtend op de uil

Ik schrijf je vanuit de bodem van mijn stad

Waar ik moeite heb om mijn bed op te maken

Ik ben een nutteloze passagier

Een zwerver van een slechte nacht

Er zijn rapstones over alles

Die zich amuseren om mijn huid te doorboren

Een vrouw zo bijna vergeten

En moed om hem niet te bellen

De wereldposter: vallen overal

De wereld beweegt wild

Er zijn ook papieren boten

En ik zou zo graag met ze willen bijpraten

Maar de geulen namen het allemaal weg

De bliksem, de storm en de spijt

Er is overal rook

Pianist speel me iets dat in de stemming is