Tetris - Julia Marcell

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Jestem królewskim matematykiem

Na dworze Mieszka Pustego

Tnę, kombinuję, zaciskam pasy

Byle byle do pierwszego

Jako konstruktor swej rzeczywistości

Robię nawet jak nie robię

Priorytetowo nie cierpię zwłoki

Wyciskam 25 godzin na dobę

Tetris!

Wszystkie swoje sprawy

W głowie wciąż obracam

Główkuję, kombinuję

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Dzięki Ci Panie za przypominanie mi

Filmami o superbohaterach

Że ulice jeszcze

Nie stoją w ogniu

Więc chyba jednak przesadzam

A tymczasem sprytnie

Udaję, że nie czytam

Porad gazetowych psychologów

O tym jak pozytywnie zapomnieć

Że lepiej się poczuć chciałam

I widzę ciągle te same twarze

Medale sobie rozdają

Tak dziarsko im czoła

Błyszczą we fleszach

Tak czule o kontekst dbają

I mam już pewność

Że kiedyś, w przyszłości

Piękny mi dyplom wydadzą

Już świerzbią ich ręce

By pomnik mi stawiać

Za mój nadzwyczajny Highscore

Tetris!

Nie Matrix

Nie Minecraft

Nie Super Mario

Póki własny rząd

Zębów szczerzyć mogę

Château la migraine

Wznoszę na Waszą cześć

Nie dostaniecie mnie!

Terwijl de eigen bestelling

Ik kan je mijn tanden vertellen

Château la migraine

Ik voed op ter ere van jou

Je snapt me niet!

Ik ben een koninklijke wiskundige

Aan het hof van Mieszko Pusty

Ik knip, combineer, span mijn riemen aan

Alles behalve de eerste

Als een bouwer van zijn werkelijkheid

Ik doe het zelfs als ik dat niet doe

Ik haat vertraging als prioriteit

Ik knijp 25 uur per dag

Tetris!

Al uw zaken

Ik blijf in mijn hoofd draaien

Ik denk, ik probeer

Terwijl de eigen bestelling

Ik kan je mijn tanden vertellen

Château la migraine

Ik voed op ter ere van jou

Je snapt me niet!

Dank u Heer dat u mij eraan herinnert

Superheldenfilms

Dat de straten nog steeds

Ze staan ​​niet in brand

Dus ik denk dat ik toch overdrijf

Ondertussen slim

Ik doe alsof ik niet lees

Het advies van krantenpsychologen

Hoe positief te vergeten?

Dat ik me beter wilde voelen

En ik zie steeds weer dezelfde gezichten

Ze geven medailles weg

Ze staan ​​er zo brutaal tegenover

Ze schitteren in de flitsen

Ze geven zo gevoelig om de context

En ik weet het al zeker

Dat ergens in de toekomst

Ze zullen me een prachtig diploma geven

Hun handen jeuken al

Om een ​​monument voor mij op te richten

Voor mijn buitengewone Highscore

Tetris!

Niet de Matrix

Geen Minecraft

Niet Super Mario

Terwijl de eigen bestelling

Ik kan je mijn tanden vertellen

Château la migraine

Ik voed op ter ere van jou

Je snapt me niet!