Retki merenrantaan - Samuli Edelmann, Jippu

Pitkin aamuöistä joenuomaa

Kulki perhe retkimuonaa repuissaan

Kohti meren rantaa pohtimaan

Kukin haaveitaan

Sisämaan rauha liukui pois

Kun tuuli toi meren oudot äänet

Kuultavaksi retkeläisten

Poloisten

Isä oli väsynyt mies

Väsynyt maailman tuskaan puuttumaan

Väsynyt kiskomaan meitä mukaan leikkiin

Vannomaan nimeen jumalista julmimman

Meri on suurempi kuin luulin

Sanoi äiti hymyhuulin

Suuteli siskon pientä otsaa

Se on suuri ja suolainen

Me joimme kotonakeitetyt kahvit

Veimme leijat tuuleen tanssimaan

Isä nautti tilkan tummaa murhettaan

Ja päivä kuuma yöksi kutistui

Tuuli jatkoi pauhuaan

Ulapan kummitukset joivat kunniaksi kaukomaiden

Ja urheuden

Isä jäi puuksi meren rantaan

Meren raivopäisen rantaan

Isä jähmettyi ja juuttui

Kunnes tuuleksi muuttui

Minä perin kartanot ja kunnaat

Perin joen kuivan uoman

Ja pian kunniaani kuivun

Minäkin

Isä oli väsynyt mies

Väsynyt maailman tuskaan puuttumaan

Ja minäkin väsyn kohta

Ja lähden meren rantaan haihtumaan

Ja sinä poikani jäät

Langs de rivier in de ochtend

Een gezin liep in hun rugzakken door het campingeten

Naar de zee om te reflecteren

Elk heeft zijn dromen

De vrede in het binnenland gleed weg

Toen de wind de vreemde geluiden van de zee bracht

Voor het gehoor van wandelaars

Poloisten

Papa was een vermoeide man

Moe van de pijn van de wereld om in te grijpen

Moe van ons mee te slepen in het spel

Om te zweren in de naam van de meest wrede goden

De zee is groter dan ik dacht

zei mama met een lach op haar gezicht

Hij kuste zijn kleine voorhoofd

Het is groot en zout

We dronken zelfgemaakte koffie

We namen de vliegers mee naar de wind om te dansen

Papa genoot van zijn donkere verdriet

En de dag kromp in een hete nacht

De wind bleef loeien

De geesten van Ulapan dronken ter ere van verre landen

en moed

Papa werd achtergelaten in een boom bij de zee

Naar de kust van de zee

Papa bevroor en kwam vast te zitten

Tot de wind draaide

Ik erfde landhuizen en gemeenten

Oorspronkelijk een droge rivier

En binnenkort zal mijn eer opdrogen

Ik ook

Papa was een vermoeide man

Moe van de pijn van de wereld om in te grijpen

En ik ben ook moe

En ik ga naar de zee om te verdampen

En jij blijft bij mijn zoon