Des - Jeremy Frerot

Sur le sol à nos cotés

Il y a une fleur esseulée

Qui vend ses couleurs passées

A qui veut bien l’aimer

Une fleur seule et fanée

C’est insignifiant

Une fleur s’est effacée

Sous les pas des passants

Une fleur c’est si beau quand

Elles sont par milliers

A tanguer, se serrer, se caresser

Elle nous font s'émerveiller

Quand on met devant «Des "

Sur le sol à nos cotés

Il y a cet homme isolé

Qui vend ses notes abimées

A qui veut bien l’aimer

Un homme seul et lassé

Ca fait peur aux gens

Un homme s’est effacé

Sous les pas des passants

Un homme c’est si beau quand

Ils sont par milliers

A se serrer, soulever, et s’enlacer

Il nous font s'émerveiller

Quand on met devant «Des»

Ils nous font tant nous aimer

Quand on met devant «Des »

Op de grond aan onze zijde

Er is een eenzame bloem

Wie verkoopt zijn vervaagde kleuren?

Wie wil er van houden

Een eenzame, verdorde bloem

Het is onbeduidend

Een bloem vervaagd

Onder de voetsporen van voorbijgangers

Een bloem is zo mooi als

Ze zijn in de duizenden

Wuiven, knijpen, strelen

Ze doet ons afvragen

Wanneer je voor "Des" zet

Op de grond aan onze zijde

Er is een eenzame man

Wie verkoopt zijn beschadigde bankbiljetten?

Wie wil er van houden

Een eenzame en vermoeide man

Het maakt mensen bang

Een man verdween

Onder de voetsporen van voorbijgangers

Een man is zo mooi als

Ze zijn in de duizenden

Om te knuffelen, op te tillen en te omhelzen

Ze doen ons afvragen

Toen we voor "Des" zetten

Ze zorgen ervoor dat we zoveel van elkaar houden

Toen we voor "Des" zetten