Loin D'ici - Jeanne Mas

Elle a grandi loin des cités, là où la mer n'écoute jamais ses pensées

Glisse incertaine, vague infidèle, ne te moque pas d’elle

Été si chaud, c'était trop beau quand tu dansais, étourdie par la fumée

Plage déserte, où sont mes rêves?

Si seule, je reste

Loin d’ici, rien qu’une seconde, toutes mes nuits deviennent si longues

Loin d’ici, rien qu’une seconde, je rêve aussi d’un autre monde

De tendresse

Le jour faiblit, si loin l'été, dans sa colère, la mer a tout emporté

Elle se soulage, tache le sable de quelques larmes

Elle reste là, fixe la marée

Le temps paresse, les souvenirs sont froissés

Espoir rebelle, je veux qu’on m’emmène, besoin qu’on m’aime

Loin d’ici, rien qu’une seconde, toutes mes nuits deviennent si longues

Loin d’ici, rien qu’une seconde, je rêve aussi d’un autre monde

De tendresse

Ze groeide op ver van de steden, waar de zee nooit naar haar gedachten luistert

Onzekere slip, ontrouwe golf, lach haar niet uit

Het was zo heet, het was zo mooi toen je danste, versuft door de rook

Verlaten strand, waar zijn mijn dromen?

Als ik alleen ben, blijf ik

Ver weg, heel even, al mijn nachten worden zo lang

Ver van hier, heel even, droom ik ook van een andere wereld

van tederheid

De dag vervaagt, zo ver weg de zomer, in zijn toorn heeft de zee alles weggenomen

Ze ontlast zichzelf, bevlekt het zand met een paar tranen

Ze blijft daar, zet het tij

De tijd is lui, herinneringen zijn verfrommeld

Opstandige hoop, wil genomen worden, moet bemind worden

Ver weg, heel even, al mijn nachten worden zo lang

Ver van hier, heel even, droom ik ook van een andere wereld

van tederheid