En Rouge Et Noir - Jeanne Mas

Si l´on m´avait conseillée,

J´aurais commis moins d´erreurs,

J´aurais su me rassurer,

Toutes les fois que j´ai eu peur,

Je me serais blottie au chaud,

A l´abri d´un vent trop fier,

Et j´aurais soigné ma peau,

Blessée par les froids d´hivers,

J´aurais mis de la couleur,

Sur mes joues et sur mes lèvres,

Je serais devenue jolie.

J´ai construit tant de châteaux,

Qui se réduisaient en sable,

J´ai prononcé tant de noms,

Qui n´avaient aucun visage,

Trop longtemps je n´ai respiré

Autre chose que de la poussière,

Je n´ai pas su me calmer,

Chaque fois que je manquais d´air,

Mes yeux ne veulent plus jouer,

Se maquillent d´indifférence,

Je renie mon innocence.

En rouge et noir, j´exilerai ma peur;

J´irai plus haut que ces montagnes de douleur,

En rouge et noir, j´afficherai mon cœur;

En échange d´une trêve de douceur,

En rouge et noir, mes luttes mes faiblesses,

Je les connais, je voudrais tellement qu´elles s´arrêtent;

En rouge et noir, drapeau de mes colères,

Je réclame un peu de tendresse.

Si l´on m´avait conseillée,

Tout serait si différent,

J´aurais su vous pardonner,

Je serais moins seule à présent,

Somnambule j´ai trop couru,

Dans le noir des grandes forêts,

Je me suis souvent perdue,

Dans des mensonges qui tuaient,

J´ai raté mon premier rôle,

Je jouerai mieux le deuxième,

Je veux que la nuit s´achève.

Als mij was geadviseerd,

Ik zou minder fouten hebben gemaakt,

Ik zou mezelf gerust kunnen stellen,

Al die keren dat ik bang was,

Ik zou me warm hebben genesteld,

Beschut tegen een te trotse wind,

En ik zou voor mijn huid hebben gezorgd,

Gewond door de koude winters,

Ik zou wat kleur hebben aangebracht,

Op mijn wangen en op mijn lippen,

Ik zou mooi zijn geworden.

Ik heb zoveel kastelen gebouwd,

Die werden gereduceerd tot zand,

Ik heb zoveel namen gesproken,

die geen gezicht had,

Te lang heb ik niet geademd

Iets anders dan stof,

Ik kon niet kalmeren,

Elke keer als ik geen lucht meer had,

Mijn ogen willen niet meer spelen,

Maak onverschilligheid goed,

Ik ontken mijn onschuld.

In rood en zwart zal ik mijn angst verbannen;

Ik zal hoger gaan dan deze bergen van pijn,

In rood en zwart zal ik mijn hart tonen;

In ruil voor een wapenstilstand van zoetheid,

In rood en zwart, mijn strijd, mijn zwakheden,

Ik ken ze, ik zou willen dat ze zouden stoppen;

In rood en zwart, vlag van mijn woede,

Ik hunker naar een beetje tederheid.

Als mij was geadviseerd,

Alles zou zo anders zijn,

Ik had je kunnen vergeven,

Ik zal nu minder alleen zijn,

Slaapwandelaar Ik rende te veel

In het donker van de grote bossen,

Ik raakte vaak verdwaald,

In leugens die doden,

Ik miste mijn eerste rol,

Ik zal de tweede beter spelen,

Ik wil dat de nacht eindigt.