L'alba - Jeanne Mas

Un onda che si butta via

Guardando l’alba che si gira

Ma quando il vento canta

Il freddo sa il male che mi fai

Tu dove vai?

E come un canto di follia

Che cresce dentro la mia vita

Un sole caldo che non cambia mai

La voglia che mi dai

Notti senza luna, bianche di tanta nostalgia

Dai tuoi occhi sfugge via

Sapore di malinconia

Notti senza luna, ballano per monotonia

Con i tuoi occhi vola via

Il brivido della mia ironia

Che mi porta via

Un onda cerca il tuo respiro

Vorrebbe amarti come un dio

Ma l’alba scappa nel ingenuita

Della mia realta

Een golf die wordt weggegooid

Kijken naar de zonsopgang die verandert

Maar als de wind zingt

De kou weet hoeveel kwaad je me aandoet

Waar ga je heen?

Het is als een lied van waanzin

Dat groeit in mijn leven

Een warme zon die nooit verandert

Het verlangen dat je me geeft

Maanloze nachten, wit met zoveel nostalgie

Uit je ogen glijdt het weg

Smaak van melancholie

Maanloze nachten, ze dansen in eentonigheid

Met jouw ogen vliegt het weg

De spanning van mijn ironie

Dat brengt me weg

Een golf zoekt je adem

Hij zou graag van je houden als een god

Maar de dageraad ontsnapt in de naïeve

van mijn realiteit