Ideali - Jeanne Mas

Je n’ai pas eu le temps de faire le tour de sa terre

Avec lui s’est échappée même la lumière

Inconsciemment je l’appelle du bout de mes lèvres

Comme un enfant recherche la force de son père

Dire que pour lui j'étais devenue infaillible

Mon idéal, lui toute ma raison de vivre;

Ideali, tu m’as trahie

Le temps a voulu rire de moi de ma fièvre

L’orgueil s’est emparé de toutes mes colères

J’ai fait semblant, j’ai maquillé mes angoisses

Pour m’isoler parmi des gens de sa race

Qu’est-il devenu, je n’en sais rien et je m’en vante

Je me réfugie loin de ses yeux qui me hantent;

Ideali, j’ai rien compris

Ideali Ideali, quand le soir se rebranche

Je m’enfonce je suis souffrante

Quand sa violence jouait sur moi l’innocence

Je me protégeais par cet amour si intense

Je le comprenais, je lui suis restée fidèle

Même à présent je voudrais la clé de cet enfer

Je le revois glisser à travers mon ombre

Je le crie si fort, mais toujours pas de réponse

Ideali, tu m’as trahie

Ik had geen tijd om rond zijn land te gaan

Met hem ontsnapte zelfs het licht

Onbewust noem ik het met het puntje van mijn lippen

Zoals een kind de kracht van zijn vader zoekt

Om te zeggen dat ik voor hem onfeilbaar was geworden

Mijn ideaal, hij mijn hele reden om te leven;

Ideali, je hebt me verraden

De tijd wilde me uitlachen vanwege mijn koorts

Trots nam al mijn woede in beslag

Ik deed alsof, ik verzon mijn angsten

Om mezelf te isoleren tussen mensen van zijn ras

Wat ermee is gebeurd, ik weet het niet en ik schep erover op

Ik zoek mijn toevlucht ver van zijn angstaanjagende ogen;

Ideali, ik begreep er niets van

Ideali Ideali, als de avond weer aansluit

Ik ben aan het zinken, ik heb pijn

Toen zijn geweld me onschuld speelde

Ik beschermde mezelf met deze liefde zo intens

Ik begreep hem, ik bleef hem trouw

Zelfs nu wil ik de sleutel tot deze hel

Ik zie hem door mijn schaduw glippen

Ik schreeuw het zo hard, maar nog steeds geen antwoord

Ideali, je hebt me verraden