Passe ton chemin - Jean Leloup

C’est la nuit l’ouragan

Dans le glacial orage

Sur la plaine sans nom

Le vent froid en bâillon

Un homme sans visage

Recouvert de haillons

Se déplace à grands pas

Vers l’unique maison

Il arrive à la porte

Frappe un coup et puis dix

Mais personne ne vient

Non personne ne vient

Dans le noir un éclair

Une ombre qui se glisse

Au bout d’un grand fusil

Une voix qui lui dit

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Le mépris est puissant

Il nourrit l’indigent

Ce repli dans la terre

Sera mon lit gelé

Ce matelas de fougères

Sur les ronces mouillées

Baldaquin de l’enfer

Sous les coups de tonnerre

Si demain je survis

Je deviendrai voleur

Fini l’hypocrisie

Juré sur mon honneur

Dieu décide du temps

Moi je claque des dents

Soyons directs et francs

Donne-moi ton argent

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Le matin qui se tisse

Dans un long grognement

Un immense bâtard

Moitié chien moitié loup

Rempli de cicatrices

Et de tiques et de poux

Dort à griffes fermées

Sur l’homme et sa guitare

Mon héros, mon ami

Que fais-tu donc ici

Tu m’as sauvé la vie

Tu m’as sauvé la vie

«Je t’ai vu dans ce trou

Et j’ai pitié des fous

Gratte-moi donc le cou

Je t’ai vu et c’est tout "

Nous irons vers le nord

Libérer les esclaves

Nous irons sur le bord

Des volcans de la mort

Où les restes des braves

Sont l’unique trésor

Sur les falaises d’or

Nous irons vers le nord

Libérer les esclaves

Nous irons sur le bord

Des volcans de la mort

Où les restes des braves

Sont l’unique trésor

Sur les falaises d’or

Et quand viendra le soir

Tu prendras ta guitare

En l’honneur de ce jour

Où tu quittas la cour

Et quand viendra le soir

Tu prendras ta guitare

En l’honneur de l’amour

«Passe ton chemin

Nous te connaissons bien

Et meurs parmi les pierres

Nous ferons tes prières»

Het is orkaannacht

In de ijskoude storm

Op de naamloze vlakte

De koude wind in een prop

Een gezichtsloze man

Bedekt met lompen

Beweegt met grote stappen

Op weg naar het enige huis

Hij komt aan de deur

Raak een en dan tien

Maar er komt niemand

Nee er komt niemand

In het donker een flits

Een kruipende schaduw

Aan het einde van een groot pistool

Een stem die hem vertelt

"Ga langs je pad

We kennen je goed

En sterf tussen de stenen

We zullen uw gebeden doen”

minachting is krachtig

Hij voedt de behoeftigen

Deze uitsparing in de aarde

Wordt mijn bevroren bed

Dit matras van varens

Op natte bramen

baldakijn uit de hel

onder de donder

Als ik morgen overleef

Ik zal een dief worden

Beëindig de hypocrisie

Op mijn eer gezworen

God bepaalt de tijd

Ik, mijn tanden klapperen

Laten we direct en eerlijk zijn

geef me je geld

"Ga langs je pad

We kennen je goed

En sterf tussen de stenen

We zullen uw gebeden doen”

De ochtend die weeft

In een lange grom

Een enorme klootzak

half hond half wolf

Gevuld met littekens

En teken en luizen

Slaapt met gesloten klauwen

Over de man en zijn gitaar

Mijn held, mijn vriend

Dus wat doe je hier

Je hebt mijn leven gered

Je hebt mijn leven gered

"Ik zag je in dat gat

En ik heb medelijden met dwazen

Dus krab in mijn nek

Ik zag je en dat is het"

We gaan naar het noorden

bevrijd de slaven

We gaan over de rand

Vulkanen van de dood

Waar de overblijfselen van de dapperen

Zijn de enige schat?

Op de gouden kliffen

We gaan naar het noorden

bevrijd de slaven

We gaan over de rand

Vulkanen van de dood

Waar de overblijfselen van de dapperen

Zijn de enige schat?

Op de gouden kliffen

En als de avond komt

Je neemt je gitaar mee

Ter ere van deze dag

waar je de rechtbank verliet

En als de avond komt

Je neemt je gitaar mee

Ter ere van de liefde

"Ga langs je pad

We kennen je goed

En sterf tussen de stenen

We zullen uw gebeden doen”