Les anges - Jean Leloup

Quand les anges se promènent

Dans les airs au cœur de mai

Transpercés de flèches, ils saignent

Goutte à goutte sur le plancher

(Tu n’as aucune considération)

Le toit coule dans la pièce

Où jamais, jamais ne dort

(J'ai attendu une demie heure, au restaurant)

Cet ami qui peut-être

Peut-être est déjà mort

(Je ne savais plus où me mettre)

Il marchera dans la nuit, cet ami

Cet ami du paradis

(Tu ne respectes aucune règle)

Jusqu'à ce que cessent ses tourments

On ne sait où ni comment

(Tu n’as aucune espèce d’idée de ce que je vis)

Et s’il s’empêche toujours de dire

De dire ce qu’il pense

(J'ai des engagements, excuse-moi)

C’est qu’il ne voudrait jamais juger

Jamais juger trop avant

(Je dois faire des choix)

Que la fin ne justifie les moyens

Que la fin ne justifie les moyens

(Tu ne peux pas tout avoir)

Encore une lettre à Tangerine

Pendant que la nuit chemine

Et que ressortent les grands maigres

Et les jeunes filles en farine

Mon dieu que j’ai peur à présent

Se dit soudain le prisonnier, enfermé

Prescrivez-moi d’autres pilules

Avant qu’arrive une autre nuit

Rien pour mon mal n’existe plus

Qu’on puisse trouver en pharmacie

(Il faut que tu te décides tout de suite)

Qu’on puisse trouver en pharmacie

(Aucune considération)

Quand les anges se délaissent

C’est toujours à cause de l’hiver

(J'ai attendu une demie heure, au restaurant)

Le froid endurci les cœurs

Au moment où viennent les courants d’air

(Je ne savais plus où me mettre)

Quand les anges deviennent soudain

Des statues de pierre

(Tu ne respectes aucune règle)

À quoi bon les billes en verre

Quand les anges se remettent au verre

(Tu n’as aucune espèce d’idée de ce que je vis)

Que la peur du lendemain

Ne nous fasse jamais incertain

Pour avoir nos pieds et nos mains

À la face bandit de chemin

Rien ne sert de courir à point

De se faire ennemi des chiens

Compagnons de bonne fortune

Il faudra sonate à la lune

(Tu ne peux pas tout avoir

Il faut que tu te décides tout de suite)

Wanneer engelen rondzwerven

In de lucht in hartje mei

Doorboord met pijlen, bloeden ze

Druppel op de vloer

(Je hebt geen overweging)

Het dak lekt de kamer in

Waar nooit, nooit slaapt

(Ik wachtte een half uur, in het restaurant)

Deze vriend die misschien

Misschien is al dood

(ik wist niet meer waar ik moest staan)

Hij zal in de nacht lopen, deze vriend

Deze vriend uit de hemel

(Je houdt je niet aan regels)

Tot zijn kwellingen ophouden

We weten niet waar of hoe

(Je hebt geen idee wat ik doormaak)

En als hij zich altijd onthoudt van te zeggen:

Om te zeggen wat hij denkt

(Ik heb verplichtingen, neem me niet kwalijk)

Is dat hij nooit zou willen oordelen?

Oordeel nooit te veel

(ik moet keuzes maken)

Dat het doel de middelen niet heiligt

Dat het doel de middelen niet heiligt

(Je kunt niet alles hebben)

Nog een brief aan Tangerine

Terwijl de nacht voortgaat

En laat de lange magere maar tevoorschijn komen

En de maagden in meel

Mijn god, ik ben nu bang

Plots dacht de gevangene, opgesloten

Schrijf me meer pillen voor

Voordat er weer een nacht komt

Niets voor mijn kwaad bestaat niet meer

Dat is te vinden in apotheken

(Je moet nu een beslissing nemen)

Dat is te vinden in apotheken

(Geen overweging)

Wanneer de engelen elkaar verlaten

Het komt altijd door de winter

(Ik wachtte een half uur, in het restaurant)

Koude verhardt harten

Als de tocht komt

(ik wist niet meer waar ik moest staan)

Wanneer engelen plotseling worden

stenen beelden

(Je houdt je niet aan regels)

Wat heb je aan glazen knikkers

Wanneer de engelen teruggaan naar de drank

(Je hebt geen idee wat ik doormaak)

Dan de angst voor morgen

Maak ons ​​nooit onzeker

Om onze voeten en onze handen te hebben

Naar het gezicht van de straatbandieten

Het heeft geen zin om op tijd te rennen

Om vijanden van honden te maken

Metgezellen van geluk

Er is een sonate naar de maan nodig

(Je kunt niet alles hebben)

Je moet nu een beslissing nemen)