Le temps - Jean Leloup

Passent les jours sous la fenêtre du temps

Meurent les vieux et naissent les enfants

Chacun son tour et tout le monde en rang

Dit le temps dans son fauteuil roulant

Dit le temps

Je suis témoin et c’est un fait certain

Les uns possèdent les autres se succèdent

C’est l’enfer depuis toujours sur la Terre

Dit le temps dans son fauteuil roulant

Mais dans l’armoire le squelette en a marre

Il y a tant de mensonges qui rongent dans le noir

«Oh!

Le temps dans ton fauteuil roulant

Dis-moi c’est quand que je sors du placard?

"

«Attends encore «dit le temps, «pas maintenant»

Fais le mort tu seras inquiétant!

Mais quand l’heure arrivera

Je te promets ma foi

Un immense feu de joie

Qui couvrira les toits

Toute la vérité

Au grand jour exposée

Et on t’applaudira

Et gloire à toi

Oh!

Le temps j’ai hâte tellement

Dis-moi c’est quand

Ça fait tellement longtemps

«Attends encore «dit le temps, «pas maintenant»

«Fais le mort tu seras inquiétant "

Ne pas réveiller les morts est tout l’art du temps qui dort

Breng de dagen door onder het raam van de tijd

De oude sterven en de kinderen worden geboren

Iedereen om de beurt en iedereen op een rij

Vertelt de tijd in zijn rolstoel

Vertel de tijd

Ik ben een getuige en het is een zeker feit

De een bezit de ander slaagt

Het is voor altijd een hel op aarde geweest

Vertelt de tijd in zijn rolstoel

Maar in de kast is het skelet het zat

Er knagen zoveel leugens in het donker

"Oh!

Tijd in je rolstoel

Zeg me, wanneer kom ik uit de kast?

"

"Wacht nog eens", zei de tijd, "niet nu"

Speel dood, je zult verontrustend zijn!

Maar als de tijd daar is

Ik beloof je mijn geloof

Een enorm vreugdevuur

Wie dekt de daken?

Alle waarheid

Op klaarlichte dag blootgesteld

En we zullen je toejuichen

En glorie voor jou

Oh!

De tijd waar ik zo naar uitkijk

vertel me wanneer

Het is zo lang geleden

"Wacht nog eens", zei de tijd, "niet nu"

"Speel dood, je zult je zorgen maken"

De doden niet wakker maken is de kunst van het slapengaan