Le sentier - Jean Leloup

Sur le sentier perdu

Sont les pas disparus

Des amitiés déçues

Et des espoirs déchus

Le ciel nous a trahis

Nous ne sommes plus d’ici

J’ai la gueule de bois

Dit-elle encore une fois

Connaissez-vous le pont

De l'île de l’oubli

Où on circule en rond

Au milieu des néons

En attendant le pire

S’il est encore à venir

Et je ne sais que faire

Depuis que le malheur

M’a déchiré le cœur

La honte qui m’enterre

M’a faussé le sourire

Et je ne peux plus fuir

Et c’est bien ça le pire

Et c’est bien ça le pire

Un jour quelqu’un voudra

M’indiquer le sous-bois

Où brillent les couleurs

D’automne sur mon cœur

C’est vrai que passe le temps

Mais il me semble pourtant

Que j'étais sur la Terre

Que c'était important

Quand un simple mortel

Contemple l'éternel

Lequel est le plus grand

Répondez maintenant

Ils errent dans les rues

Mes espoirs sans issue

Sur le sentier perdu

Mes pas ont disparu

Op het verloren pad

Zijn de voetstappen weg?

Teleurgestelde vriendschappen

En vervlogen hoop

De hemel heeft ons verraden

We zijn niet meer van hier

ik heb een kater

Ze zei nog een keer

Ken jij de brug?

Van het eiland van de vergetelheid

Waar gaan we heen?

Midden in de neonlichten

Het ergste verwachten

Als het nog moet komen

En ik weet niet wat ik moet doen

sinds ongeluk

Verscheurde mijn hart

De schaamte die me begraaft

Mijn glimlach vervalst

En ik kan niet meer wegrennen

En dat is het ergste

En dat is het ergste

Op een dag zal iemand willen

Laat me het kreupelhout zien

waar de kleuren schijnen

Herfst op mijn hart

Het is waar dat de tijd verstrijkt

Maar het lijkt me nog steeds

Dat ik op aarde was

Dat het belangrijk was

Wanneer een gewone sterveling

Overweeg het eeuwige

Welke is de grootste?

Antwoord nu

Ze zwerven door de straten

Mijn eindeloze hoop

Op het verloren pad

Mijn stappen zijn verdwenen