Edgar - Jean Leloup

Edgar était un vrai saoulon

Il écrivait toute la journée

Il n'écrivait pas de chansons

Mais des contes où l’assassin

L’emportait toujours haut la main

La victime était homme de bien

Le soir Edgar de la folie

La plus atroce se sentait pris

Malgré les honneurs et les prix

De l’alcool était avili

Courant d’une ruelle à l’autre

Son paletot se déchirait

Dans la boue il se rassasiait

Dans la vermine il se vautrait

À boire à boire pour maître Edgar

À boire à boire pour le génie

Prenez garde au fou qui sommeille

Au fond d’un manoir décrépit

Jouant de ses mains anguleuses

Une valse de Chopin affreuse

D’une femme il était amoureux

Comment la convaincre que le bleu

N’est pas la couleur de ses yeux

Mais bien celle des démons hideux

Visqueux

À boire à boire pour maître Edgar

À boire à boire pour le génie…

Voilà longtemps que je n’ai bu

Jusqu'à la lie mon dernier verre

On l’a retrouvé un jour

Qu’il venait d’obtenir la palme

D’espoir des auteurs du pays

Dans le canal il était gris

En proie au délirium tremens

On emmena le vagabond

Délirer son génie immense

À l’hôpital puis il mourut

Puis il mourut

À boire à boire pour maître Edgar

À boire à boire pour le génie

Edgar was een echte dronkaard

Hij was de hele dag aan het schrijven

Hij schreef geen liedjes

Maar verhalen waar de moordenaar

Altijd zonder twijfel gewonnen

Het slachtoffer was een goede man

De avond Edgar van de waanzin

De meest ondraaglijke voelde betrapt

Ondanks eer en prijzen

Alcohol was vernederd

Van het ene steegje naar het andere rennen

Zijn overjas was gescheurd

In de modder was hij verzadigd

In het ongedierte zou hij wentelen

Om te drinken om te drinken voor Meester Edgar

Om te drinken om te drinken voor het genie

Pas op voor de gek

Diep in een vervallen herenhuis

Spelen met zijn hoekige handen

Een vreselijke Chopin Waltz

Op een vrouw waar hij verliefd op was

Hoe haar te overtuigen dat de blauwe

Is het niet de kleur van haar ogen?

Maar goed die van de afschuwelijke demonen

viskeus

Om te drinken om te drinken voor Meester Edgar

Om te drinken om te drinken voor het genie...

Het is lang geleden dat ik gedronken heb

Tot de droesem mijn laatste drankje

We hebben hem op een dag gevonden

Dat hij zojuist de palm had gewonnen

Van hoop van de auteurs van het land

In de gracht was het grijs

Geplaagd door delirium tremens

We namen de zwerver?

Delirious zijn immense genie

In het ziekenhuis stierf hij toen

Toen stierf hij

Om te drinken om te drinken voor Meester Edgar

Om te drinken om te drinken voor het genie