Tur aiz debess malas - Jauns Mēness

Nebij' milzis mans draugs, ne ar' mazais kāds

Tāds pats kā mēs visi, ne ar ko savādāks

Div' rokas, div' kājas, acis kas mirdz

Viss savā vietā, arī sirds

Viņš tālumā vērās, kā gaisma bij' klāt

Ne to sasmīdināt, ne sarūgtināt

«Tur aiz debess malas, tur vēl ir kaut kas!»

Tas spītīgi teica un atvadījās

Viņš gāja un gāja, neatskatījās

Augša rāpās uz visa, kas pagadījās

Koku celmiem un statuju postamentiem

Baznīctorņiem un pagānu sakramentiem

Kamēr reiz kalna galā tas uzdūrās

Kādam vīram, kas ar' tālē lūkojās

Tik uz mirkļi saskrējās viņu skats

Un tie saprata — mēs esam viens un tas pats

Jau sen neviens dienas vairs neskaitīja

Cik reižu laiks gadskaitļus samainīja

Neba es savādāks, bez grēka kāds

Tāds, kā pāraudzināts, kā izlutināts

Bet tad kādudien bilde man trāpījās

Kur viņa tik lieliski izskatījās

Vēl viņa un viņa un abi mēs

Līdz es nolēmu — tas kaut ko nozīmē

Pret rītu mans draugs bija atgriezies

Ne pārmocījies, ne noraizējies

Kūru pirti, lai putekļus nomazgā

Baltu kreklu un dažus mēriņus klāt

Man nekas viņam nebija jājautā

Viņa acīs viss pateikts bij' tik un tā

«Tur aiz debess malas, tur vēl ir kaut kas!»

Tas domīgi teica un atvadījās

Wees geen reus, mijn vriend, of een kleintje

Hetzelfde als wij allemaal, niet anders

Twee handen, twee benen, ogen die stralen

Alles op zijn plaats, inclusief het hart

Hij zag in de verte hoe het licht daar was

Maak het niet aan het lachen of van streek

"Over de rand van de hemel, is er iets anders!"

Het zei koppig en nam afscheid

Hij liep en liep zonder om te kijken

De top kroop over alles wat er gebeurde

Voor boomstronken en standbeeldsokkels

Kerktorens en heidense sacramenten

Totdat hij op de top van de heuvel struikelde

Aan een man die in de verte keek

Hun ogen ontmoetten elkaar even

En ze realiseerden zich dat we één en dezelfde zijn

Het is lang geleden dat niemand de dagen heeft geteld

Hoe vaak veranderde de tijd de jaren?

Als ik anders was, iemand zonder zonde

Als heropgevoed, als verwend

Maar op een dag trof de foto me

Waar ze er zo geweldig uitzag

En zij en haar en wij allebei

Tot ik besloot dat het iets betekende

Tegen de ochtend was mijn vriend terug

Noch bedroefd noch bezorgd

Ik gebruik een sauna om het stof af te wassen

Breng een wit overhemd en wat maten mee

Ik hoefde hem niets te vragen

In zijn ogen was alles wat gezegd werd hetzelfde

"Over de rand van de hemel, is er iets anders!"

Het zei peinzend en nam afscheid