Straujā upe - Jauns Mēness

Vai tā straujā upe bija

Saldā miegā nemanīja

Viņas prieku salasīja, iemainīja

Sārta jūra mieru sauca

Mēness viņai pēli jauca

Pērkonlietus izvandīja, izbārstīja

«Nemosties mīļā», mēmi lūdzās viņš

«Nekā tur nebija, tev tikai izlikās

Nemosties mīļā, nedaudz izlijis vīns

Nekā tur nebija, laiks aizdomājās»

Svārkus tvēra, ārā skrēja

Vārtus vēra, neatvēra

Straujo upi ieraudzīja, nobijās

Durvis cieši aizbultēja

Ogles krāsnī noslāpēja

Viņas lūpas nepazina, izlikās

Was het een snelle rivier?

Hij merkte het niet in zijn zoete slaap

Haar vreugde werd gelezen, uitgewisseld

De roze zee riep om vrede

De maan bracht haar in de war

De onweersbuien werden weggenomen, verspreid

"Niet wakker worden schat," bad hij zwijgend

"Er was daar niets, je deed net alsof

Niet wakker worden schat, een beetje gemorste wijn

Er was niets, tijd om na te denken »

De rok werd gegrepen en liep uit

De poort werd geopend, niet geopend

Hij zag de snelle rivier, bang...

De deur sloeg dicht

Steenkool werd geblust in de oven

Haar lippen herkenden het niet, ze deed alsof