Trīs debess puses - Jauns Mēness

«Klau, kungs, atļaujiet vērsties

Jūsu smaids ir tik bezgalīgs!»

Galvu pieliecot teica kāds

«Kuš, izgaisti», attrauca tam

No senseniem kareivjiem cēlies

Varbūt tāpēc tik bezbailīgs

Kungam sejā cits atvēzējās:

«Saņem, sadrūpi mūžīgais smaids!»

Nerimstot nakts ar dienu cīnījās

Dēlam, meitai spītējot

Jo vēl aizvien mēness sauli mīlēja

Un otrādāk… un otrādāk

Kam taisnība bija, kam nē

Nav neviena, kam iztiesāt —

Bravūrīgajam, lišķīgajam

Vai smaidošajam

Bet nerimstot nakts ar dienu cīnījās

Dēlam, meitai spītējot

Jo vēl arvien mēness sauli mīlēja

Un otrādāk… un otrādāk

Uz trijām debess pusēm aizgāja tie trīs

Tik ilgi, cik nevar saskaitīt

Tik tālu, cik nevar nomērīt

Tik ilgi, cik nevar saskaitīt

Tik tālu, cik nevar nomērīt

"Luister, meneer, laat me omdraaien"

Je glimlach is zo eindeloos!”

Iemand zei, zijn hoofd schuin houdend

"Ho, vervaag maar," zei hij

Afstammen van oude soldaten

Misschien is het daarom zo onbevreesd

Een ander viel op het aangezicht van de Heer:

"Ontvang, lach je eeuwige lach!"

De nacht worstelde dag na dag

Voor de zoon, ondanks de dochter

Omdat de maan nog steeds van de zon hield

En vice versa... en vice versa

Wie had gelijk, wie niet?

Er is niemand om te oordelen -

Voor de dappere, de slordige

Of lachend

Maar de nacht worstelde dag na dag

Voor de zoon, ondanks de dochter

Omdat de maan nog steeds van de zon hield

En vice versa... en vice versa

De drie gingen naar de drie kanten van de hemel

Zolang je niet kunt tellen

Voor zover niet kan worden gemeten

Zolang je niet kunt tellen

Voor zover niet kan worden gemeten