Elle Et Moi - Jarvis Cocker

Un coin de rue, une enfant

Elle, très belle, très blonde

Quelque part dans la ville

Elle et moi

Un jardin tranquille

Un regard, une étreinte, un frisson

Des yeux qui se lèvent

Une larme qui coule

Doucement sur sa joue

La douceur de ses lèvres

Elle et moi

Son corps vibre sous mes caresses

Nos souffles se mêlent

L’amour nous enveloppe

Le velours de sa jupe relevée

Ses jambes que mes mains découvrent

Elle et moi

Ses mains dans mes cheveux

M’attirent, me griffent

Excitent mon désir, son désir

Ma bouche devient folle

Et le satin de sa peau

Elle et moi

Ses vêtements se déchirent et libèrent sa chair

Sa voix m’appelle

Je t’embrasse, je t’aime

Tu es belle

Ton ventre, tes seins

Elle et moi

Ton cœur qui bat

Au rythme de l’amour

Ce rythme qui nous emporte loin, très loin

En toi, au plus profond de toi

Tu gémis, mon amour

Aime, aime, aime et moi

Un cri, ton cri

Ton plaisir et plus rien

Rien

Le calme, l’amour

Elle et moi

Elle et moi

Elle et moi

Elle et moi

Een straathoek, een kind

Zij, heel mooi, heel blond

Ergens in de stad

Zij en ik

Een rustige tuin

Een blik, een knuffel, een sensatie

ogen die omhoog kijken

Een vallende traan

Zachtjes op haar wang

De zachtheid van haar lippen

Zij en ik

Haar lichaam trilt onder mijn liefkozingen

Onze ademhalingen vermengen zich

liefde omhult ons

Het fluweel van haar opstaande rok

Haar benen die mijn handen blootleggen

Zij en ik

Zijn handen in mijn haar

Trek me aan, klauw naar me

Prikkel mijn verlangen, zijn verlangen

Mijn mond wordt gek

En het satijn van haar huid

Zij en ik

Zijn kleren scheuren en laten zijn vlees los

Haar stem roept mij

Ik kus je, ik hou van je

Je bent prachtig

Je buik, je borsten

Zij en ik

Jouw kloppend hart

Op het ritme van de liefde

Dit ritme dat ons ver, ver weg brengt

In jou, diep van binnen

Je kreunt, mijn liefste

Liefde, liefde, liefde en ik

Een kreet, jouw kreet

Uw plezier en niets meer

Niets

De rust, de liefde

Zij en ik

Zij en ik

Zij en ik

Zij en ik