Paprika - Japanese Breakfast

Lucidity came slowly

I awoke from dreams of untying a great knot

It unraveled like a braid into what seemed were thousands

Of separate strands of fishing line

Attached to coarse behavior, it flowed

A calm it urged, what else is here?

How’s it feel to be at the center of magic

To linger in tones and words?

I opened the floodgates and found

No water, no current, no river, no rush

How’s it feel to stand at the height of your powers

To captivate every heart?

Projcting your visions to strangers

Who feel it, who listen, who linger on very word

Oh, it’s a rush

Oh, it’s a rush

But alone, it feels like dying

All alone, I feel so much

I want my offering to woo, to calm, to clear, to solve

But the only offering that comes

It calls, it screams, there’s nothing here

How’s it feel to be at the center of magic

To linger in tones and words?

I opened the floodgates and found

No water, no current, no river, no rush

How’s it feel to stand at the height of your powers

To captivate every heart?

Projecting your visions to strangers

Who feel it, who listen, who linger on every word

Oh, it’s a rush

Oh, It’s a rush

Luciditeit kwam langzaam

Ik werd wakker uit dromen over het losmaken van een grote knoop

Het ontrafelde als een vlecht in wat duizenden leken te zijn

Van afzonderlijke strengen vislijn

Gehecht aan grof gedrag, stroomde het

Een kalmte drong erop aan, wat is hier nog meer?

Hoe voelt het om in het middelpunt van de magie te staan?

Om te blijven hangen in tonen en woorden?

Ik opende de sluizen en vond

Geen water, geen stroming, geen rivier, geen haast

Hoe voelt het om op het toppunt van je krachten te staan?

Om elk hart te boeien?

Uw visioenen projecteren aan vreemden

Die het voelen, die luisteren, die blijven hangen bij het woord?

Oh, het heeft haast

Oh, het heeft haast

Maar alleen, het voelt als doodgaan

Helemaal alleen, ik voel me zo

Ik wil dat mijn aanbod het najaagt, kalmeert, opheldert, oplost

Maar het enige aanbod dat komt

Het roept, het schreeuwt, er is hier niets

Hoe voelt het om in het middelpunt van de magie te staan?

Om te blijven hangen in tonen en woorden?

Ik opende de sluizen en vond

Geen water, geen stroming, geen rivier, geen haast

Hoe voelt het om op het toppunt van je krachten te staan?

Om elk hart te boeien?

Je visioenen projecteren op vreemden

Die het voelen, die luisteren, die blijven hangen bij elk woord

Oh, het heeft haast

Oh, het heeft haast