Barcelona - Jão

Mergulhei e era água fria

Meu Deus, que mania de me afogar

Supliquei à Sagrada Família

Que tivesse piedade pra eu poder me salvar

Me lambeu como um sorvete

No verão mediterrâneo

Feito à imagem de um deus

Ou um santo italiano

Me deixou em carne viva

Vivo dentro da chacina

Nos teus montes de amores

Barcelona

Barcelona

Diz que me ama

Barcelona

Terminei minha vida vazia

Sou tua obra prima em Santa Maria do Mar

Sem amor, tão profano

De quem conheceu o sublime e voltou à chatice de ser humano

Lucia, Paolo, Héctor, María

(La más bella despedida)

Juan, Pablo, Diego, Sofía

(El San Diego nos abriga)

Barcelona

Barcelona

Diz que me ama

Barcelona

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Bar-ce-lo-na

Barcelona

Barcelona

Diz que me ama

Barcelona

Ik dook erin en het was koud water

Mijn God, wat een verdrinkingsgewoonte

Ik smeekte de Sagrada Familia

Dat je genade had zodat ik mezelf kon redden

likte me als ijs

In de mediterrane zomer

Gemaakt naar het beeld van een god

Of een Italiaanse heilige

Liet me in levend vlees

Ik woon in de slachting

In je bergen van liefde

Barcelona

Barcelona

Zeg dat je van me houdt

Barcelona

Ik heb mijn lege leven beëindigd

Ik ben je meesterwerk in Santa Maria do Mar

Geen liefde, zo onheilig

Van wie het sublieme kende en terugkeerde naar de verveling van het mens-zijn

Lucia, Paolo, Hector, Maria

(Het mooiste afscheid)

Juan, Pablo, Diego, Sofia

(El San Diego biedt onderdak aan ons)

Barcelona

Barcelona

Zeg dat je van me houdt

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Barcelona

Zeg dat je van me houdt

Barcelona