You Left My Chair - Jamie Lin Wilson

I built this house in fifteen years

Tongue and groove and tile and stone

I chose to raise my children here

I chose to make this house a home

I set this old, unwanted chair

Out of the sun, out on its own

And I spent my days just sittin' here

To enjoy the fruit my labor’s grown

And it held to its own

As the time passed it by

When you leave things alone

It’s a wonder they survive

Weeds overgrown

The rooms are bare

But you left my chair

The risin' sun, the cars go by

Kids at play, the neighbors fight

I saw it all sittin' here alone

And I watched you runnin' from this throne

And it held to its own

As the time passed it by

When you leave things alone

It’s a wonder they survive

Weeds overgrown

The rooms are bare

But you left my chair

And it held to its own

As the time passed it by

When you leave things alone

It’s a wonder they survive

Weeds overgrown

The rooms are bare

But you left my chair

I built this house in fifteen years

It’s been fifteen years since I’ve been gone

There’s nothin' left but mem’ries here

Well, at least you left my chair alone

Ik heb dit huis in vijftien jaar gebouwd

Tong en groef en tegels en steen

Ik heb ervoor gekozen om mijn kinderen hier op te voeden

Ik heb ervoor gekozen om van dit huis een thuis te maken

Ik heb deze oude, ongewenste stoel neergezet

Uit de zon, op zichzelf

En ik bracht mijn dagen hier gewoon door

Om te genieten van het fruit dat mijn arbeid heeft gekweekt

En het hield vast aan zijn eigen

Naarmate de tijd verstreek

Als je dingen met rust laat

Het is een wonder dat ze overleven

Onkruid overwoekerd

De kamers zijn kaal

Maar je verliet mijn stoel

De opkomende zon, de auto's rijden voorbij

Kinderen spelen, de buren maken ruzie

Ik zag het allemaal hier alleen zitten

En ik zag je wegrennen van deze troon

En het hield vast aan zijn eigen

Naarmate de tijd verstreek

Als je dingen met rust laat

Het is een wonder dat ze overleven

Onkruid overwoekerd

De kamers zijn kaal

Maar je verliet mijn stoel

En het hield vast aan zijn eigen

Naarmate de tijd verstreek

Als je dingen met rust laat

Het is een wonder dat ze overleven

Onkruid overwoekerd

De kamers zijn kaal

Maar je verliet mijn stoel

Ik heb dit huis in vijftien jaar gebouwd

Het is vijftien jaar geleden dat ik weg ben geweest

Er is hier niets anders dan herinneringen

Je hebt mijn stoel tenminste met rust gelaten