The Being Gone - Jamie Lin Wilson

Well I’m headed back from Dallas, two days gone and gone to hell

And I can’t keep my eyes open-far as I know, just as well

I could make it to a truck stop on the highway across the line

If I can make it back to you, back to you, then I’ll be fine

All this sense that I’ve been makin' makes no sense to me at all

And the chances I keep takin' up the chances that I’ll fall

Into the hole that I’ve been digging for myself into the dirt

If I can make it back to you then maybe no one will get hurt

But the headwinds on the highway

Eighty-five past one more town

I ain’t seen you face since Friday

Long to set my suitcase down

We’ve been holdin' it together

We’ve been wakin' up alone

I can’t tell if all this leavin'

Is worth the bein' gone

Is worth the bein' gone

Well the sunlight in the window, through the blinds, onto the floor

Makes me realize I’ve been in those shadow lines sometime before

One small step out of the dark into the light

One more, babe, and I can make it back alright

But the headwinds on the highway

Eighty-five past one more town

I ain’t seen you face since Friday

Long to set my suitcase down

We’ve been holdin' it together

We’ve been wakin' up alone

I can’t tell if all this leavin'

Is worth the bein' gone

Is worth the bein' gone

Nou, ik ben op weg terug uit Dallas, twee dagen voorbij en naar de hel gegaan

En ik kan mijn ogen niet zo ver open houden als ik weet, maar goed

Ik zou een vrachtwagenstopplaats op de snelweg aan de overkant kunnen bereiken

Als ik terug kan komen naar jou, terug naar jou, dan komt het wel goed

Al dit gevoel dat ik heb gemaakt, slaat helemaal nergens op

En de kansen die ik blijf nemen, de kansen dat ik zal vallen

In het gat dat ik voor mezelf in het zand heb gegraven

Als ik je kan bereiken, raakt er misschien niemand gewond

Maar de tegenwind op de snelweg

Vijfentachtig over nog een stad

Ik heb je sinds vrijdag niet meer gezien

Lang om mijn koffer neer te zetten

We hebben het bij elkaar gehouden

We zijn alleen wakker geworden

Ik kan niet zeggen of dit alles weggaat

Is het waard om weg te zijn

Is het waard om weg te zijn

Nou, het zonlicht in het raam, door de jaloezieën, op de vloer

Doet me beseffen dat ik al een tijdje eerder in die schaduwlijnen ben geweest

Een kleine stap uit het donker naar het licht

Nog één, schat, en ik kan het goed maken

Maar de tegenwind op de snelweg

Vijfentachtig over nog een stad

Ik heb je sinds vrijdag niet meer gezien

Lang om mijn koffer neer te zetten

We hebben het bij elkaar gehouden

We zijn alleen wakker geworden

Ik kan niet zeggen of dit alles weggaat

Is het waard om weg te zijn

Is het waard om weg te zijn