The Arcane Crystal - Inanimate Existence

Dim is the hollow subterranean grotto in which he has awakened

In a network of webs reverberating the sound of distant legs

Blackened smoke entering his body, as he gasps for breath there is none

Every eve I call out to thee

Can you hear me screaming your name

Through every moon I call out to to you

Can you hear me screaming

Entering into the cavern, from darkness a shade approaches

Telling me his name is Azlahn «I can set you free but you must follow me

Volcanic stones are volatile» Azlahn says as he begins crumbling the stones of

fire

He dust the webs with the burning particles

Burning away the binds that held his arms at bay

«Come this way» Azlahn says, leading him into the queens lair

«And so we met again, and still you dare to face me

I posses power beyond comprehension

I will live forever»

Chasing him deep into the tunnels

The walls closing into a vein of volcanic ore

He hurls the stone of fire into the face of the scorpioness

The tunnel collapses encasing them in darkness

Blackened smoke entering his body, as he gasps for breath there is none

Dim is de holle ondergrondse grot waarin hij is ontwaakt

In een netwerk van webben die het geluid van verre benen weerkaatsen

Zwarte rook komt zijn lichaam binnen, terwijl hij naar adem hapt, is er geen

Elke avond roep ik naar u

Hoor je me je naam schreeuwen?

Door elke maan roep ik naar jou

Kun je me horen schreeuwen?

Als we de grot binnengaan, komt er vanuit de duisternis een schaduw

Hij zegt me dat zijn naam Azlahn is. "Ik kan je bevrijden, maar je moet me volgen"

Vulkanische stenen zijn vluchtig», zegt Azlahn terwijl hij de stenen begint af te brokkelen

vuur

Hij stoft de webben af ​​met de brandende deeltjes

De banden wegbranden die zijn armen op afstand hielden

«Kom deze kant op» zegt Azlahn en leidt hem naar het hol van de koning

«En dus ontmoetten we elkaar weer, en toch durf je me aan te kijken»

Ik bezit een kracht die ons begrip te boven gaat

Ik zal voor altijd leven»

Hem tot diep in de tunnels achtervolgen

De muren sluiten in een ader van vulkanisch erts

Hij slingert de vuursteen in het gezicht van de schorpioen

De tunnel stort in en hult ze in het duister

Zwarte rook komt zijn lichaam binnen, terwijl hij naar adem hapt, is er geen