Pulse of the Mountain's Heart - Inanimate Existence

Magma pulsating in his gaze lights the chamber

The guardian of the flame has awakened

Saraph the sanguine serpent of flame

The guardian of the flame awakens growing from the beating heart of the mountain

I am saraph of the seven who created this planet

We have existed since the beginning and together birthed the souls of man

Arise from the ashes, arise from the cavern where souls burn

Transcend the pain it is not your fate

Your eyes confess your past deeds in bias your minds blinded

You are the cause of the devils rising and only you can destroy the dark one

Let the living flame take you into the sky like a feather in the wind

Everything halts as suddenly iron footsteps approach from behind

A knights blade grinds against the stone dragging it on his approach

The monks of flame watch without concern, praying to Saraph

They conjure their souls into the air staring at the burning one

While humming the song of flame

Summoning burning rain

From above the heavens weep

Sulfur

Turning to ash as it touches their flesh

Their skin petrifies

Everything halts as suddenly iron footsteps approach from behind

A knights blade grinds against the stone dragging it as he approaches

Heat emits from him his armor glows their eyes meet and now they both know that

one has to die

Magma pulserend in zijn blik verlicht de kamer

De bewaker van de vlam is ontwaakt

Saraph de optimistische slang van de vlam

De bewaker van de vlam ontwaakt groeiend uit het kloppende hart van de berg

Ik ben Saraph van de zeven die deze planeet hebben gemaakt

We bestaan ​​al sinds het begin en hebben samen de zielen van de mens voortgebracht

Sta op uit de as, sta op uit de grot waar zielen branden

Overstijg de pijn, het is niet jouw lot

Je ogen belijden je daden uit het verleden in een vooroordeel dat je geest verblind is

Jij bent de oorzaak van de opkomende duivels en alleen jij kunt de duistere vernietigen

Laat de levende vlam je de lucht in nemen als een veer in de wind

Alles stopt als plotseling ijzeren voetstappen van achteren naderen

Een zwaard van een ridder slijpt tegen de steen en sleept hem bij zijn nadering

De monniken van de vlammen kijken zorgeloos toe en bidden tot Saraph

Ze toveren hun ziel de lucht in en staren naar de brandende

Terwijl we het lied van de vlam neuriën

Brandende regen oproepen

Van boven huilen de hemelen

Zwavel

Veranderen in as als het hun vlees raakt

Hun huid versteent

Alles stopt als plotseling ijzeren voetstappen van achteren naderen

Een zwaard van een ridder schuurt tegen de steen en sleept hem voort als hij nadert

Warmte straalt van hem uit, zijn harnas gloeit, hun ogen ontmoeten elkaar en nu weten ze dat allebei

men moet dood