Calling from a Dream - Inanimate Existence

Close your eyes

Listen to my call

Our bond will bring us together again

I will wait for you

For our hearts still beat as one

Gloom overshadows

The castle walls of stone

With dark ambiance

The vile plume of rotting death

Filling the wind as he unlocks the entry

To the kings boundless chamber

All is silent

As he discerns the unearthly dark shades

That stand over the sultan lifeless

Vibrance in their eyes

No longer apparent

Like steam the spirits rise towards the ceiling

His eyes are met

By the glowing gaze of the scorpioness

She descends the pillars to confront him face to face

Shrieking

«This land is now controlled

By the shadow king

Lord Tennebrus»

Her eyes burn red, piercing deep inside of his mind

Resonating, vibrating down his spine

Inside his head he sees the blackened armor of Lord Tennebrus

He is seated down on the throne

Seven spirits

Swarming around his head

In the midst of the trance

The arachnid beast slams her mighty claws

Crushing the stone flooring

Into a chasm of webs he plummets

The comforting caress of darkness

Brings with it the memory of love lost long ago

Close your eyes and listen to my call

Our bond will bring us together again

I will wait for you

For our hearts still beat as one

Listen to my calling from a dream

Sluit je ogen

Luister naar mijn oproep

Onze band zal ons weer samenbrengen

Ik zal op je wachten

Want onze harten kloppen nog steeds als één

Somberheid overschaduwt

De kasteelmuren van steen

Met donkere sfeer

De afschuwelijke pluim van de rottende dood

De wind vullen terwijl hij de ingang ontgrendelt

Naar de grenzeloze kamer van de koning

Alles is stil

Terwijl hij de onaardse donkere tinten onderscheidt

Die staan ​​over de sultan levenloos

Levendigheid in hun ogen

Niet langer zichtbaar

Als stoom stijgen de geesten naar het plafond

Zijn ogen zijn ontmoet

Door de gloeiende blik van de schorpioen

Ze daalt de pilaren af ​​om hem oog in oog te staan

krijsend

«Dit land wordt nu gecontroleerd»

Door de schaduwkoning

Heer Tennebrus»

Haar ogen branden rood, doordringend diep in zijn geest

Resonerend, trillend langs zijn ruggengraat

In zijn hoofd ziet hij de zwartgeblakerde wapenrusting van Lord Tennebrus

Hij zit op de troon

zeven geesten

Zwermen rond zijn hoofd

In het midden van de trance

Het spinachtige beest slaat met haar machtige klauwen

De stenen vloer verpletteren

In een kloof van webben stort hij neer

De troostende streling van de duisternis

Brengt de herinnering aan lang geleden verloren liefde met zich mee

Sluit je ogen en luister naar mijn oproep

Onze band zal ons weer samenbrengen

Ik zal op je wachten

Want onze harten kloppen nog steeds als één

Luister naar mijn oproep vanuit een droom