The Seventh Seal - In The Nursery

Anybody seen a knight pass this way

I saw him playing chess with Death yesterday

His crusade was a search for God and they say

It’s been a along way to carry on Anybody hear of plague in this town

The town I’ve left behind was burned to the ground

A young girl on a stake her face framed in flames cried

I’m not a witch God knows my name

The knight he watched with fear

He needed to know

He ran where he might feel God’s breath

And in the misty church

He knelt to confess

The face within the booth was Mr. Death

My life’s a vain pursuit of meaningless smiles

Why can’t God touch me with a sign

Perhaps there’s no one there answered the booth

And Death hid within his cloak and smiled

This morning I played chess with Death said the knight

We played that he might grant me time

My bishop and my knight will shatter his flanks

And still I might feel God’s heart in mine

And through confession’s grille Death’s laughter was heard

The knight cried No you’ve cheated me!

But still I’ll find a way

We’ll meet once again and once again

Continue to play

They met within the woods the knight his squire and friends

And Death said now the game shall end

The final move was made

The knight hung his head

And said you’ve won I’ve nothing left to play

The minstrel filled with visions sang to his love

To look against the stormy sky

The knight his squire and friends

Their hands held as one

Solemnly danced toward the dawn

His hourglass in his hand his scythe by his side

The master Death he leads them on The rain will wash away the tears from their faces

And as the thunder cracked they were gone

Heeft iemand een ridder op deze manier voorbij zien komen

Ik zag hem gisteren schaken met de Dood

Zijn kruistocht was een zoektocht naar God en ze zeggen:

Het was een lange weg om door te gaan. Iedereen hoort van de pest in deze stad

De stad die ik heb achtergelaten, is tot de grond toe afgebrand

Een jong meisje op een paal huilde met haar gezicht omlijst door vlammen

Ik ben geen heks God kent mijn naam

De ridder die hij met angst gadesloeg

Hij moest weten

Hij rende waar hij Gods adem zou kunnen voelen

En in de mistige kerk

Hij knielde om te bekennen

Het gezicht in het hokje was Mr. Death

Mijn leven is een ijdele zoektocht naar betekenisloze glimlachen

Waarom kan God me niet aanraken met een teken?

Misschien is er niemand die het hokje heeft beantwoord

En de Dood verborg zich in zijn mantel en glimlachte

Vanmorgen heb ik geschaakt met Dood zei de ridder

We speelden zodat hij me tijd zou gunnen

Mijn bisschop en mijn ridder zullen zijn flanken verbrijzelen

En toch voel ik misschien Gods hart in het mijne

En door het traliewerk van de bekentenis werd het gelach van de dood gehoord

De ridder riep Nee, je hebt me bedrogen!

Maar toch zal ik een manier vinden

We zien elkaar nog een keer en nog een keer

Doorgaan met spelen

Ze ontmoetten elkaar in het bos de ridder, zijn schildknaap en vrienden

En de dood zei dat het spel nu zal eindigen

De laatste zet is gedaan

De ridder liet zijn hoofd hangen

En zei dat je hebt gewonnen, ik heb niets meer om te spelen

De minstreel vol visioenen zong voor zijn liefde

Om tegen de stormachtige lucht te kijken

De ridder zijn schildknaap en vrienden

Hun handen als één gehouden

Plechtig gedanst naar de dageraad

Zijn zandloper in zijn hand zijn zeis aan zijn zijde

De meester Dood hij leidt hen op De regen zal de tranen van hun gezichten wegwassen

En toen de donder kraakte, waren ze weg