Allegory - In The Nursery

Ah, my beloved, fill the Cup that clears

Today of past regrets and future Fears-

Tomorrow?

— Why, Tomorrow I may be Myself with Yesterday’s Seven Thousand Years.

Lo!

some we loved, the loveliest and best

That Time and Fate of all their Vintage prest,

Have drunk their Cup a Round or two before,

And one by one crept silently to Rest.

And we, that now make merry in the Room

They left, and Summer dresses in new Bloom,

Ourselves must we beneath the Couch of Earth

Descend, ourselves to make a Couch-for whom?

Ah.make the most of what we yet may spend,

Before we too into the dust descend;

Dust into Dust, and under Dust, to lie,

Sans Wine, sans Song, sans Singer, and-sans End!

Ah, fill the Cup:-what boots it to repeat

How Time is slipping underneath our Feet:

Unborn Tomorrow, and dead Yesterday

Why fret about them if Today be sweet!

Wilderness

Paradise

Ah, mijn geliefde, vul de beker die leegt

Vandaag van spijt uit het verleden en toekomstige angsten-

Morgen?

— Wel, morgen kan ik mezelf zijn met de zevenduizend jaar van gisteren.

Zie!

sommige waarvan we hielden, de mooiste en beste

Die tijd en het lot van al hun Vintage-pret,

Hebben hun beker een ronde of twee eerder gedronken,

En een voor een sloop stilletjes naar Rust.

En wij, die nu vrolijk zijn in de Kamer

Ze vertrokken, en zomerjurken in nieuwe bloei,

Zelf moeten we onder de bank van de aarde

Daal af, onszelf om een ​​bank te maken - voor wie?

Ah.haal het meeste uit wat we nog kunnen uitgeven,

Voordat ook wij in het stof afdalen;

Stof in stof, en onder stof, om te liegen,

Zonder wijn, zonder lied, zonder zanger en zonder einde!

Ah, vul de beker:-wat laarzen het om te herhalen

Hoe de tijd onder onze voeten wegglijdt:

Morgen ongeboren en gisteren dood

Waarom zou je je er druk om maken als je vandaag lief bent!

Wildernis

paradijs