Anatomy of a Poet - In The Nursery

Last night, ah, yesternight, betwixt her lips and mine

There fell thy shadow, Cynara!

thy breath was shed

Upon my soul between the kisses and the wine;

And I was desolate and sick of an old passion

Yea, I was desolate and bowed my head:

I have been faithful to thee, Cynara!

in my fashion

All night upon mine heart I felt her warm heart beat

Night-long within mine arms in love and asleep she lay;

Surely the kisses of her bought red mouth were sweet;

But I was desolate and sick of an old passion

When I awoke and found the dawn was gray:

I have been faithful to thee, Cynara!

in my fashion

I have forgot much, Cynara!

gone with the wind

Flung roses, roses riotously with the throng

Dancing, to put thy pale, lost lilies out of the mind;

But I was desolate and sick of an old passion

Yea, all the time, because the dance was long:

I have been faithful to thee, Cynara!

in my fashion

I cried for madder music and for stronger wine

But when the feast is finished and the lamps expire

Then falls thy shadow, Cynara!

the night is thine;

And I am desolate and sick of an old passion

Yea hungry for the lips of my desire:

I have been faithful to thee, Cynara!

in my fashion

Gisteravond, ah, gisteren, tussen haar lippen en de mijne

Daar viel je schaduw, Cynara!

uw adem werd vergoten

Op mijn ziel tussen de kussen en de wijn;

En ik was verlaten en ziek van een oude passie

Ja, ik was desolaat en boog mijn hoofd:

Ik ben je trouw geweest, Cynara!

op mijn manier

De hele nacht in mijn hart voelde ik haar warme hart kloppen

De hele nacht in mijn armen, verliefd en slapend lag ze;

De kussen van haar gekochte rode mond waren zeker zoet;

Maar ik was verlaten en ziek van een oude passie

Toen ik wakker werd en ontdekte dat de dageraad grijs was:

Ik ben je trouw geweest, Cynara!

op mijn manier

Ik ben veel vergeten, Cynara!

weg met de wind

Slingerde rozen, rozen losbandig met de menigte

Dansen, om je bleke, verloren lelies uit je hoofd te zetten;

Maar ik was verlaten en ziek van een oude passie

Ja, de hele tijd, omdat de dans lang was:

Ik ben je trouw geweest, Cynara!

op mijn manier

Ik huilde om meekrap muziek en om sterkere wijn

Maar als het feest voorbij is en de lampen op zijn

Dan valt je schaduw, Cynara!

de nacht is van jou;

En ik ben desolaat en ziek van een oude passie

Ja hongerig naar de lippen van mijn verlangen:

Ik ben je trouw geweest, Cynara!

op mijn manier