Моя любовь - Игорь Саруханов

Я не думал, что память опять возвратит мне любовь,

И в потоке бессонниц она попадет в мою кровь.

Лишь теперь для меня все ясно -

Прогонял я любовь напрасно.

Она раненой птицей

Сквозь годы стучится в окно.

Я пропал, я поверил, что время излечит меня.

Но оно словно мстит, каждый день в моем сердце храня.

Я надеялся на разлуки,

Но любовь, как забытые звуки,

Словно песня о том,

Что уже не вернуть никогда.

Моя любовь, разбиты зеркала

Беспомощны слова, последние слова.

Прощай любовь, сквозь летние дожди

Кричу ей - подожди, постой, не уходи...

Глядя прямо в тебя, в темноту, в пустоту, в тесноту,

Понимаю теперь, что когда-то я предал мечту.

Я когда-то в любовь не поверил

И случайно захлопнул двери,

И ключи потерял

И обратно попасть не могу.

Но окно распахну и любви моей птицу впущу,

Чтобы песни мне пела, когда без нее загрущу,

Чтобы вспыхнули снова краски,

Моя юность вошла, как в сказке,

И открыла мне двери в страну,

Где любовь моя ждет.

Моя любовь, разбиты зеркала

Беспомощны слова, последние слова.

Прощай любовь, сквозь летние дожди

Кричу ей - подожди, постой, не уходи...

Моя любовь, разбиты зеркала

Беспомощны слова, последние слова.

Прощай любовь, сквозь летние дожди

Кричу ей - подожди, постой, не уходи...

Ik dacht niet dat de herinnering mijn liefde weer terug zou brengen,

En in de stroom van slapeloosheid, zal het mijn bloed binnendringen.

Alleen nu is me alles duidelijk -

Ik heb de liefde tevergeefs weggejaagd.

Ze is een gewonde vogel

Door de jaren heen op het raam kloppen.

Ik was verloren, ik geloofde dat de tijd me zou genezen.

Maar het lijkt wraak te nemen, het elke dag in mijn hart te bewaren.

Ik hoopte op scheiding

Maar liefde is als vergeten geluiden

Zoals een liedje over

Dat komt nooit meer terug.

Mijn liefste, gebroken spiegels

Hulpeloze woorden, laatste woorden.

Vaarwel liefde, door de zomerregens

Ik schreeuw naar haar - wacht, wacht, ga niet weg...

Recht naar je kijken, in de duisternis, in de leegte, in de strakheid,

Ik begrijp nu dat ik ooit een droom heb verraden.

Ik heb nooit in liefde geloofd

En sloeg per ongeluk de deur dicht

En ik ben mijn sleutels kwijt

En ik kan niet terug.

Maar ik zal het raam openen en de vogel van mijn liefde binnenlaten,

Om liedjes voor me te zingen als ik verdrietig ben zonder haar,

Zodat de kleuren weer opflakkeren

Mijn jeugd kwam binnen als in een sprookje

En opende de deuren naar het land voor mij,

Waar mijn liefde wacht.

Mijn liefste, gebroken spiegels

Hulpeloze woorden, laatste woorden.

Vaarwel liefde, door de zomerregens

Ik schreeuw naar haar - wacht, wacht, ga niet weg...

Mijn liefste, gebroken spiegels

Hulpeloze woorden, laatste woorden.

Vaarwel liefde, door de zomerregens

Ik schreeuw naar haar - wacht, wacht, ga niet weg...