А надо было бы - Игорь Саруханов

Помнишь, я любовь твою

Называл наивностью,

Ты ждала взимность как награду.

Я однажды среди скал

Твое имя прокричал

И не повторил.

А надо было бы.

Время все ж берет свое,

Все твое и все мое,

Но всегда есть право на ошибку,

Я об этом тоже знал,

Но ничем не рисковал

Я не рисковал.

А надо было бы.

Ты могла блюбимой стать

И была готова ждать.

Только лишь терпеньем не поможешь.

И в пылу таких страстей

Кто-то должен быть умней.

Я не понимал.

А надо было бы.

Я теперь себя виню,

Что смутил любовь твою,

Ты же родилась, чтоб быть счастливой.

И другого нет пути,

Лишь сказать тебе прости.

Можешь не прощать.

А надо было бы.

Onthoud, ik ben je liefde

naïviteit genoemd,

Je wachtte op het verschuldigde als beloning.

Ik ben ooit tussen de rotsen geweest

riep je naam

En herhaalde het niet.

En het zou moeten.

De tijd eist nog steeds zijn tol

Allemaal van jou en allemaal van mij

Maar er is altijd het recht om een ​​fout te maken,

Ik wist er ook van

Maar riskeerde niets

Ik nam het risico niet.

En het zou moeten.

Je zou geliefd kunnen worden

En ik was klaar om te wachten.

Alleen geduld helpt niet.

En in de hitte van zulke passies

Iemand moet slimmer zijn.

Ik heb het niet begrepen.

En het zou moeten.

Ik geef mezelf nu de schuld

Wat verwarde je liefde

Je bent geboren om gelukkig te zijn.

En er is geen andere manier

Gewoon om je te zeggen dat het me spijt.

Je kunt niet vergeven.

En het zou moeten.