Линия жизни - Игорь Николаев, Юлия Проскурякова

Зыбкую линию жизни прочертил

В небесах самолёт

Всё, что когда-то ты без ума любил

Никогда не придёт

Не вернутся они, наши лучшие дни

Когда мы с тобой были одни

Линия жизни замкнётся, как петля

И опять всё с нуля

Карточный домик и замок на песке

У меня всё окей,

Но весенней порой смоет вешней водой

Всё, что было построено мной

Кто это поймёт, как всё происходит?

Кто с тобой живёт, кто тебя находит?

Это пустяки, маленькая малость

Были мы близки или показалось

Линия жизни тонка, как волосок

И хрупка, как хрусталь

Мне бы к тебе прилететь хоть на часок

Да нельзя, очень жаль

На прощание каприз, чтоб ещё раз на бис

Наши линии переплелись

Кто это поймёт, как всё происходит?

Кто с тобой живёт, кто тебя находит?

Это пустяки, маленькая малость

Были мы близки или показалось

Были мы близки или показалось

Ik trok een wankele levenslijn

Vliegtuig in de lucht

Alles waar je ooit gek op was

Zal nooit komen

Ze zullen niet terugkeren, onze beste dagen

Toen jij en ik alleen waren

De levenslijn sluit zich als een lus

En weer alles vanaf nul

Kaartenhuis en kasteel in het zand

Met mij gaat het goed,

Maar soms wordt het in de lente weggespoeld door bronwater

Alles wat door mij is gebouwd

Wie zal begrijpen hoe het allemaal gebeurt?

Wie woont er bij je, wie vindt je?

Het is een kleinigheid, een beetje

Waren we dichtbij of leek het

De levenslijn is zo dun als een haar

En breekbaar als kristal

Ik zou graag voor minimaal een uur naar je willen vliegen

Ja, dat kan niet, jammer

Vaarwel gril, dus dat maar weer voor een toegift

Onze lijnen zijn met elkaar verweven

Wie zal begrijpen hoe het allemaal gebeurt?

Wie woont er bij je, wie vindt je?

Het is een kleinigheid, een beetje

Waren we dichtbij of leek het

Waren we dichtbij of leek het