If And When I Die - The World Is A Beautiful Place & I Am No Longer Afraid To Die

No one is invincible, no one is immortal, these are the rules.

Fireworks have scared me shitless for three years now

Easier to blame it on neuroses than admit that everything loud and sudden

scares me

But I found out that I still love the sight of them

When the light of the setting September sun came through the leaves

In scattered shards I was driving down the highway with my secrets

No one is invincible, no one is immortal

This time of year reminds me of mitch

At noon in the shade there’s still dew on the grass

The leaves are trying on the coats they’ll wear to their funerals

And without knowing it, as if it is coded into me

I start to listen to 'people without end'

The ways in which one leaves a place

And the way a ghost becomes a part of you

And some days this reminds me more of Kyle than anything else

And the times we spent wishing for the past

I think I’m through with that now

I’ve got holes in me big enough

That sometimes I can barely stay afloat

But I’m starting to find that nothingness

Has the potential to be filled with anything that our minds can imagine.

Everyone here’s story has been everyone here’s story since the big bang

And no I’m not talking about your parents fucking,

Or even their parents' parents' parents' fucking

I’m talking about that fact that the things inside of you,

The ones that matter, cannot be created or destroyed anymore

Not since this universe started and not until it fuckin ends.

That’s how long we’re going to live.

So when my body chooses to become something more

Burn it, let the liquid in me dry up

Let it crack like the leaves coating the driveway of the house I grew up in

Divide me among the people I’ve love and ask them this:

On the day they find a place where stars are safe from everything but the

brightness of the moon

Scatter my ashes there so that from which I came can witness that which I’ve

become.

No one is invincible, everyone is immortal.

No one is invincible, everyone is immortal.

If false and naive ideals will keep us working,

Sustained by people like you, like a televised old story,

Maybe that is what one is meant to have,

Sucking from the maimed and the crazed.

Niemand is onoverwinnelijk, niemand is onsterfelijk, dit zijn de regels.

Vuurwerk maakt me al drie jaar doodsbang

Het is gemakkelijker om neurosen de schuld te geven dan toe te geven dat alles luid en plotseling is

maakt me bang

Maar ik kwam erachter dat ik ze nog steeds leuk vind om te zien

Toen het licht van de ondergaande septemberzon door de bladeren kwam

In verspreide scherven reed ik met mijn geheimen over de snelweg

Niemand is onoverwinnelijk, niemand is onsterfelijk

Deze tijd van het jaar doet me denken aan mitch

's Middags in de schaduw ligt er nog dauw op het gras

De bladeren passen de jassen die ze op hun begrafenis zullen dragen

En zonder het te weten, alsof het in mij is gecodeerd

Ik begin te luisteren naar 'mensen zonder einde'

De manieren waarop iemand een plaats verlaat

En de manier waarop een geest een deel van jou wordt

En op sommige dagen doet dit me meer aan Kyle denken dan aan iets anders

En de keren dat we het verleden wensen

Ik denk dat ik daar nu klaar mee ben

Ik heb gaten in mij die groot genoeg zijn

Dat ik soms nauwelijks het hoofd boven water kan houden

Maar ik begin dat niets te vinden

Heeft het potentieel om gevuld te worden met alles wat onze geest maar kan bedenken.

Het verhaal van iedereen hier is het verhaal van iedereen hier sinds de oerknal

En nee, ik heb het niet over je ouders die neuken,

Of zelfs het neuken van de ouders van de ouders van hun ouders

Ik heb het over het feit dat de dingen in jou,

Degene die er toe doen, kunnen niet meer worden gemaakt of vernietigd

Niet sinds dit universum is begonnen en niet totdat het verdomme eindigt.

Zo lang zullen we leven.

Dus wanneer mijn lichaam ervoor kiest om iets meer te worden

Verbrand het, laat de vloeistof in me opdrogen

Laat het barsten zoals de bladeren die de oprit bedekken van het huis waarin ik ben opgegroeid

Verdeel mij onder de mensen van wie ik hou en vraag ze dit:

Op de dag vinden ze een plek waar de sterren veilig zijn voor alles behalve de...

helderheid van de maan

Verstrooi mijn as daar, zodat dat waar ik vandaan kom getuige kan zijn van wat ik heb

worden.

Niemand is onoverwinnelijk, iedereen is onsterfelijk.

Niemand is onoverwinnelijk, iedereen is onsterfelijk.

Als valse en naïeve idealen ons aan het werk houden,

Ondersteund door mensen zoals jij, zoals een oud verhaal op televisie,

Misschien is dat wat men moet hebben,

Zuigen aan de verminkten en de krankzinnigen.