Even More Forever - The World Is A Beautiful Place & I Am No Longer Afraid To Die

Are you awake yet?

Because if there’s a part of you that’s working,

There’s apart of you that hasn’t sobered up.

In someone’s living room, I’ve only heard the coffee maker,

Someone’s car starting out there on the lawn.

We haven’t seen the sunrise in twenty seven years.

We’ve been waiting;

cornered, like we’re animals.

In abandoned living rooms,

We don’t know what we can have and what is saved for someone else who has a key.

Are you asleep yet?

You can tell my ears aren’t burning

All the quiet names make up to make us laugh.

Find us an apartment with enough outlets for all of us

Where we won’t wake up your kid or pets or dad.

This isn’t eating.

We can’t count dollar menu hunger as something that isn’t cold that we can eat.

We aren’t broke yet, but have to find a space

Between our bodies find our minds and walk in off the street.

Can I come home yet?

The jokes are only jokes

And every liar wants his own set of new eyes.

Can I just leave again?

I kept my promises and all I did was read about the end of it on the news.

Ben je al wakker?

Want als een deel van jou werkt,

Er is een deel van jou dat nog niet nuchter is.

In iemands woonkamer heb ik alleen het koffiezetapparaat gehoord,

Iemands auto begint daar op het gazon.

We hebben de zonsopgang in zevenentwintig jaar niet gezien.

We hebben gewacht;

in het nauw gedreven, alsof we dieren zijn.

In verlaten woonkamers,

We weten niet wat we kunnen hebben en wat er wordt bewaard voor iemand anders die een sleutel heeft.

Slaap je al?

Je kunt zien dat mijn oren niet branden

Alle stille namen maken het goed om ons aan het lachen te maken.

Vind voor ons een appartement met genoeg stopcontacten voor ons allemaal

Waar we je kind of huisdieren of vader niet wakker maken.

Dit is niet eten.

We kunnen de honger van het dollarmenu niet tellen als iets dat niet koud is dat we kunnen eten.

We zijn nog niet blut, maar moeten een ruimte vinden

Vind onze geest tussen onze lichamen en loop de straat op.

Kan ik al naar huis komen?

De grappen zijn maar grappen

En elke leugenaar wil zijn eigen set nieuwe ogen.

Kan ik gewoon weer weggaan?

Ik hield mijn beloften en alles wat ik deed was over het einde ervan op het nieuws gelezen.