Не от холода - IDAN

Капюшон не от холода, а для тепла

Пишем за секунду, остаемся навека

Повернул — проиграл, провернул — пьедестал

И поэтому на пол я палю из-под козырька.

(Все еще)

Это не шутки никак:

Я захожу в метро и тут же выхожу из себя

Я ненавижу видеть то, как они ждут и сидят

Жрут и тупят, сука, это — самый жуткий сериал

Так что я направляю южнее взгляд

В плэере тишина, а наушники — просто так

Это — муляж.

покидаем дружно этот ад

И я выхожу наружу, в ужасе от света фар

И бедолаг, что путают право и лево

И да, ты правильно понял — у меня накипело,

Но я свобооодеен выражать свою мысль

Обижать или дисить, объезжать, сторониться, (Эй йе)

Абстрагируясь физически и мысленно

Отписываясь всячески от их числа, не двигаться

Эмоции фиксировать прерывисто внутри листа

Надеясь лишь на то, что больше с ними не увидимся

Я в своем панцире

И на безопасном расстоянии от массы

Быстро двигаю на красный и пытаюсь оторваться

Поворачиваю резко, возвращаясь восвояси

Капюшон не от холода, а для тепла

Пишем за секунду, остаемся на века

Повернул — проиграл, провернул — пьедестал

И поэтому на пол я палю из-под козырька (все еще)

De capuchon is niet voor kou, maar voor warmte

We schrijven in een seconde, we blijven voor altijd

Gedraaid - verloren, gedraaid - voetstuk

En daarom schiet ik op de grond van onder het vizier.

(Nog steeds)

Dit is geen grap:

Ik stap de metro in en verlies meteen mijn geduld

Ik haat het om ze te zien wachten en zitten

Eten en dom, teef, dit is de meest verschrikkelijke serie

Dus ik kijk naar het zuiden

Er is stilte in de speler, en de koptelefoon is precies zo

Dit is een vervalsing.

laten we samen deze hel verlaten

En ik ga naar buiten, geschokt door de koplampen

En arme kerels die rechts en links door elkaar halen

En ja, je hebt het goed begrepen - ik kookte,

Maar ik ben vrij om mijn gedachten te uiten

Beledig of pis, ga rond, vermijd, (Heyye)

Fysiek en mentaal abstraheren

Op alle mogelijke manieren uitschrijven van hun nummer, niet bewegen

Emoties fixeren zich met tussenpozen in het laken

Alleen hopend dat we ze niet meer zullen zien

ik zit in mijn schulp

En op veilige afstand van de massa

Ik ga snel naar rood en probeer weg te komen

Ik draai me scherp om en keer terug naar huis

De capuchon is niet voor kou, maar voor warmte

We schrijven in een seconde, we blijven eeuwenlang

Gedraaid - verloren, gedraaid - voetstuk

En dus op de vloer schiet ik van onder het vizier (nog steeds)