Stigmata - The Weeks

Well, I met the man who took my mother

He put holes inside her arms

No, they were not marks of stigmata, lord

Just a drug pumping empty heart

Well, I met the man who took my father

Put him in jail and locked him away

Well, they say he forgot his children lord

He might remember us again someday

Well, I met the man who killed my grandmother

He took her mind as the shotgun blew

A year later my grandfather followed her

He’d had enough and shot himself too

Well, I met the man who took my good friend

Oh, When he was only seventeen

I saw him laying in a cushioned coffin lord

It wasn’t him staring back at me

I blame the devil, what else could it be

I blame Jesus he ain’t answering me

Don’t call me depressed, don’t call me sad

I’m giving up on this life I had

I blame the devil, what else could it be

I blame Jesus he ain’t answering me

Don’t call me depressed, don’t call me sad

I’m giving up on this life I had

I met the man who raped my childhood

Oh but we were never young it’s true

But when everyone around you keeps dying lord

What the hell are we supposed to do

Well, I met the man who took my sister

In a new family she will stay

And it’s true that my mother’s a sinner lord

She let another family fade away

I blame the devil, what else could it be

I blame Jesus he ain’t answering me

Don’t call me depressed, don’t call me sad

I’m giving up on this life I had

I blame the devil, what else could it be

I blame Jesus he ain’t answering me

Don’t call me depressed, don’t call me sad

I’m giving up on this life I had

I blame the devil

Nou, ik heb de man ontmoet die mijn moeder meenam

Hij maakte gaten in haar armen

Nee, het waren geen stigmata, heer

Gewoon een medicijn dat leeg hart pompt

Nou, ik ontmoette de man die mijn vader meenam

Zet hem in de gevangenis en sloot hem op

Nou, ze zeggen dat hij zijn kinderen is vergeten, heer

Misschien herinnert hij zich ons ooit weer

Nou, ik heb de man ontmoet die mijn grootmoeder heeft vermoord

Hij dacht aan haar toen het geweer afging

Een jaar later volgde mijn grootvader haar

Hij had er genoeg van en schoot zichzelf ook dood

Nou, ik ontmoette de man die mijn goede vriend meenam

Oh, toen hij nog maar zeventien was?

Ik zag hem liggen in een doodskist met kussens

Hij was het niet die naar me terugstaarde

Ik geef de duivel de schuld, wat kan het anders zijn

Ik geef Jezus de schuld dat hij mij geen antwoord geeft

Noem me niet depressief, noem me niet verdrietig

Ik geef dit leven op dat ik had

Ik geef de duivel de schuld, wat kan het anders zijn

Ik geef Jezus de schuld dat hij mij geen antwoord geeft

Noem me niet depressief, noem me niet verdrietig

Ik geef dit leven op dat ik had

Ik ontmoette de man die mijn jeugd verkrachtte

Oh, maar we waren nooit jong, het is waar

Maar als iedereen om je heen blijft sterven heer

Wat moeten we in godsnaam doen?

Nou, ik ontmoette de man die mijn zus nam

In een nieuw gezin blijft ze

En het is waar dat mijn moeder een zondige heer is

Ze liet een ander gezin vervagen

Ik geef de duivel de schuld, wat kan het anders zijn

Ik geef Jezus de schuld dat hij mij geen antwoord geeft

Noem me niet depressief, noem me niet verdrietig

Ik geef dit leven op dat ik had

Ik geef de duivel de schuld, wat kan het anders zijn

Ik geef Jezus de schuld dat hij mij geen antwoord geeft

Noem me niet depressief, noem me niet verdrietig

Ik geef dit leven op dat ik had

Ik geef de duivel de schuld