Friends - I The Mighty, Max Bemis

You left the room and all my senses left with you and now my body’s just a

place for blood.

If I could taste then I’d be shaking in my place just at the thought of what

your lips taste of.

Oh, you love to string me along and I know it, but resistance always lingers on

my tongue.

You’re afraid you’ll never belong.

And I say it, but it’s always tongue in

cheek.

I choose all the right words but the words work against me.

Take my pride but you’ll never take all my friends.

Take my life and you’ll never feel whole again.

But if you’re gonna make empty threats, then how dare you?

If the thought of an absent God doesn’t scare you…

If you want me to hold my breath while you carry on, then come on!

I must admit, there was a time when you were it.

You had my body, had my soul,

my love.

But how we switched… I cracked the code, I scratched the itch,

and you’re aware the spell is wearing off.

You no longer string me along, and you know it.

Bet it eats away at that

confidence you feign.

From afar I fell for it all, but close up it comes off trite and cheap.

You could take it all off and I’d still keep my mind clean.

Take my pride but you’ll never take all my friends.

Take my life and you’ll never feel whole again.

But if you’re gonna make empty threats, then how dare you?

If the thought of an absent God doesn’t scare you…

If you want me to hold my breath while you carry on, then come on!

I’ve got this medicine in my head.

Every day it secretes and tells me what I should have said.

So I live in dread…

That every thought that I vocalize should be silence instead.

I’ve got this notebook that begs for love.

I hear it screaming: «Come on boy, fill me like that whiskey cup!»

So I ripped him up…

Then I poured out a sip in remembrance of my paper-cuts.

I’ve got this painting that looks just like you.

I’m sure the one who laid brush to canvas simply had no clue of the damage

they’d do.

With every look that I give, it burns.

Let it burn!

Take my pride but you’ll never take all my friends.

Take my life and you’ll never feel whole again.

But if you’re gonna make empty threats, then how dare you?

If the thought of an absent God doesn’t scare you…

If you want me to hold my breath while you carry on, then come on!

(Woah)

Then come on!

(Woah)

Then come on!

Oh come on!

Je verliet de kamer en al mijn zintuigen vertrokken met jou en nu is mijn lichaam gewoon een

plaats voor bloed.

Als ik kon proeven, zou ik op mijn plaats trillen bij de gedachte aan wat

je lippen smaken naar.

Oh, je houdt ervan om me aan het lijntje te houden en ik weet het, maar de weerstand blijft altijd bestaan

mijn tong.

Je bent bang dat je er nooit bij zult horen.

En ik zeg het, maar het is altijd tongue in

wang.

Ik kies de juiste woorden, maar de woorden werken tegen me.

Neem mijn trots, maar je zult nooit al mijn vrienden nemen.

Neem mijn leven en je zult je nooit meer heel voelen.

Maar als je loze dreigementen gaat uiten, hoe durf je dan?

Als de gedachte aan een afwezige God je niet bang maakt...

Als je wilt dat ik mijn adem inhoud terwijl je doorgaat, kom dan!

Ik moet toegeven dat er een tijd was dat jij het was.

Je had mijn lichaam, had mijn ziel,

mijn liefje.

Maar hoe we overstapten... Ik kraakte de code, ik krabde de jeuk,

en je weet dat de betovering aan het afnemen is.

Je houdt me niet langer aan het lijntje, en dat weet je.

Wedden dat het daarbij wegvreet

vertrouwen dat je veinst.

Van een afstand viel ik voor alles, maar van dichtbij komt het er afgezaagd en goedkoop uit.

Je zou het allemaal uit kunnen doen en ik zou nog steeds mijn geest schoon houden.

Neem mijn trots, maar je zult nooit al mijn vrienden nemen.

Neem mijn leven en je zult je nooit meer heel voelen.

Maar als je loze dreigementen gaat uiten, hoe durf je dan?

Als de gedachte aan een afwezige God je niet bang maakt...

Als je wilt dat ik mijn adem inhoud terwijl je doorgaat, kom dan!

Ik heb dit medicijn in mijn hoofd.

Elke dag scheidt het me af en vertelt het me wat ik had moeten zeggen.

Dus ik woon in angst...

Dat elke gedachte die ik uitspreek in plaats daarvan stilte zou moeten zijn.

Ik heb dit notitieboekje dat om liefde smeekt.

Ik hoor het schreeuwen: "Kom op jongen, vul me zoals die whiskybeker!"

Dus ik heb hem verscheurd...

Toen schonk ik een slokje uit ter nagedachtenis aan mijn papercuts.

Ik heb dit schilderij dat op jou lijkt.

Ik weet zeker dat degene die penseel op canvas legde gewoon geen idee had van de schade

ze zouden doen.

Bij elke blik die ik werp, brandt het.

Laat het branden!

Neem mijn trots, maar je zult nooit al mijn vrienden nemen.

Neem mijn leven en je zult je nooit meer heel voelen.

Maar als je loze dreigementen gaat uiten, hoe durf je dan?

Als de gedachte aan een afwezige God je niet bang maakt...

Als je wilt dat ik mijn adem inhoud terwijl je doorgaat, kom dan!

(Wauw)

Kom dan op!

(Wauw)

Kom dan op!

Oh kom op!