Wither On The Vine - Hostage Calm

Something to survive

Decades of murder and maize remind

My every night

I wrestle with the thought of their return

To what will we owe our next relocation?

Tenants to their reevaluation

Of the ever-emerging «threat,»

We wither on the vine

I rise;

it does not shine

In darkness, we’re disappeared

Still evening falls

I hope my boy, he never understands

How the fields were fertile where the planes now land

The road kids walked to school

Now runways carrying the tools

They’ll use to keep them down

As they wither on the vine

I rise;

it does not shine

In darkness, we’re disappeared

Still evening falls

How we wither on the vine

I rise, but it don’t shine

No, it don’t shine

I remember the path that linked each home;

Though the road was narrow, it was ours to walk

You had no right

You had no right

And you still don’t

Iets om te overleven

Decennia van moord en maïs herinneren

Mijn elke nacht

Ik worstel met de gedachte aan hun terugkeer

Waaraan hebben we onze volgende verhuizing te danken?

Huurders naar hun herbeoordeling

Van de steeds opkomende «dreiging»

We verdorren aan de wijnstok

Ik Rijs;

het schijnt niet

In het duister zijn we verdwenen

Nog steeds valt de avond

Ik hoop dat mijn jongen het nooit begrijpt

Hoe de velden vruchtbaar waren waar de vliegtuigen nu landen

De weg die kinderen naar school liepen

Nu start- en landingsbanen met het gereedschap

Ze zullen gebruiken om ze laag te houden

Terwijl ze verdorren aan de wijnstok

Ik Rijs;

het schijnt niet

In het duister zijn we verdwenen

Nog steeds valt de avond

Hoe we verwelken aan de wijnstok

Ik sta op, maar het schijnt niet

Nee, het glanst niet

Ik herinner me het pad dat elk huis met elkaar verbond;

Hoewel de weg smal was, was het aan ons om te lopen

Je had geen recht

Je had geen recht

En dat doe je nog steeds niet