War On A Feeling - Hostage Calm

Refused to find the stars aligned

In skies ripe for misleading;

Reserve them my contempt

And worlds behind their obscured lights

Confidence depleted

In hopes that you won’t find

Us retreating

The more I stalled

Suburban sprawl kept creeping ever closer

Forewarned though I had been

A family’s ware

So unprepared to cope with their confinement

It reminded me of the times

When I sit down and cry

And hope you find someone who won’t hurt you

As much as I know I do

«Twenty-five years down the line,» Means a hundred changing seasons:

Do you fear what might well pass?

It subsides, like how the better part of me dies

I’m missing what the days have been stealing

Staring up at the ceiling

Waging war on a feeling

Half-asleep machinery, the city’s always driving;

Shouldn’t you be too?

Motown, don’t it hurt to know

Your best days are behind you?

But that midnight oil still burns

It subsides, like how the better part of me dies

I’m missing what the days have been stealing

Staring up at the ceiling

Waging war on a feeling

Share an evening treat on a roadside near:

I go to watch things disappear

And we find time to wonder why things won’t feel right

(Without escape the hostage waits)

With drawn out wars on several fronts

You might find one worth winning

Do you fear what might well pass?

It subsides, like how the better part of me dies

I’m missing what the days have been stealing

Staring up at the ceiling

Waging war on a feeling

Waging war on a feeling

Waging war on a feeling

Weigerde de sterren uitgelijnd te vinden

In de lucht die rijp is voor misleiding;

Bewaar ze mijn minachting

En werelden achter hun verduisterde lichten

Vertrouwen uitgeput

In de hoop dat je het niet zult vinden

Ons terugtrekken

Hoe meer ik vastliep

Uitdijing van buitenwijken kroop steeds dichterbij

Al was ik gewaarschuwd

Gezinsartikelen

Zo onvoorbereid om met hun opsluiting om te gaan

Het deed me denken aan die tijd

Als ik ga zitten en huilen

En hoop dat je iemand vindt die je geen pijn zal doen

Voor zover ik weet dat ik doe

"Vijfentwintig jaar later", betekent honderd veranderende seizoenen:

Ben je bang voor wat wel eens voorbij zou kunnen gaan?

Het neemt af, zoals hoe het grootste deel van mij sterft

Ik mis wat de dagen hebben gestolen

Naar het plafond staren

Oorlog voeren op een gevoel

Half slapende machines, de stad rijdt altijd;

Zou jij dat ook niet moeten zijn?

Motown, kan het geen kwaad om te weten

Je beste dagen liggen achter je?

Maar die middernachtolie brandt nog steeds

Het neemt af, zoals hoe het grootste deel van mij sterft

Ik mis wat de dagen hebben gestolen

Naar het plafond staren

Oorlog voeren op een gevoel

Deel een avondtraktatie langs een weg in de buurt van:

Ik ga dingen zien verdwijnen

En we vinden tijd om ons af te vragen waarom dingen niet goed voelen

(Zonder ontsnapping wacht de gijzelaar)

Met langdurige oorlogen op meerdere fronten

Misschien vind je er een die het waard is om te winnen

Ben je bang voor wat wel eens voorbij zou kunnen gaan?

Het neemt af, zoals hoe het grootste deel van mij sterft

Ik mis wat de dagen hebben gestolen

Naar het plafond staren

Oorlog voeren op een gevoel

Oorlog voeren op een gevoel

Oorlog voeren op een gevoel