Patriot - Hostage Calm

Whether forever, or never again

I see you gone

And now, I just want to be there with you

Forever…

How your eyes fell into mine

And we stirred to find the world alive

Like we couldn’t feel the decline…

Old railroad, take me away to that time

When men held something close

The place where we touched the flame

And burned slowly

Before it all went up in smoke

Smoke, stone, broken bones

A hard place we called a home

I saw with my own eyes us unraveling

While others took to your side

Men of priviledge and class

They danced, they drank, they

Robbed the whole place blind

And drunk with Pride, you hurt, you stole

But I still carried you home

From the jungles, to the deserts, to the trenches' reddened snow

So maybe Hell ain’t a place

It’s a time, a time, a time when things move on

Ain’t it a cryin' shame, that after all this we lived to see it gone

Pieces in my hands

Try’n to put ‘em back

Just the way they were before

How we tamed earth and broke rock just to bring us close

20,000 miles of steel across the great unknown

But you can’t put a fallen leaf back on its tree…

Oh, say can’t you see

That they’ve taken you from me

All I wanted was to be there with you forever

Voor altijd of nooit meer

Ik zie dat je weg bent

En nu wil ik gewoon bij je zijn

Voor altijd…

Hoe jouw ogen in de mijne vielen

En we bewogen om de wereld levend te vinden

Alsof we de achteruitgang niet konden voelen...

Oude spoorweg, neem me mee naar die tijd

Toen mannen iets dichtbij hielden

De plaats waar we de vlam hebben aangeraakt

En langzaam verbrand

Voordat het allemaal in rook opging

Rook, steen, gebroken botten

Een harde plek die we een thuis noemden

Ik zag met mijn eigen ogen ons ontrafelen

Terwijl anderen aan uw zijde stonden

Mannen met voorrecht en klasse

Ze dansten, ze dronken, ze

De hele plaats blind beroofd?

En dronken van Pride, je hebt pijn gedaan, je hebt gestolen

Maar ik heb je toch naar huis gedragen

Van de oerwouden tot de woestijnen tot de rode sneeuw van de loopgraven

Dus misschien is de hel geen plaats?

Het is een tijd, een tijd, een tijd waarin dingen verder gaan

Is het niet jammer dat we na dit alles hebben geleefd om het te zien verdwijnen

Stukken in mijn handen

Probeer ze terug te zetten

Precies zoals ze vroeger waren

Hoe we de aarde hebben getemd en stenen hebben gebroken om ons dichterbij te brengen

20.000 mijl staal over het grote onbekende

Maar je kunt een gevallen blad niet terug aan zijn boom doen...

Oh, zeg, kun je het niet zien?

Dat ze je van me hebben afgenomen

Ik wilde alleen maar voor altijd bij je zijn