Omkring tiggarn från Luossa - Hootenanny Singers

Omkring tiggarn frn Luossa satt allt folket I en ring

Och vid lgerelden hrde de hans sng

Och om bettlare och vgmn och om underbara ting

Och om sin lngtan sjng han hela natten lng

Det are ngot bortom bergen, bortom blommorna och sngen

Det are ngot bakom stjrnor, bakom heta hjrtat mitt

Hren — ngot gare och viskar, gare och lockar mig och beder:

«Kom till oss ty denna jorden, den are icke riket ditt

Jag har lyssnat till de stillsamma bljeslag mot strand

Om de vilda havens vila har jag drmt

Och I anden har jag ilat mot de formlsa land

Dare det kraste vi knde skall bli glmt

Till en vild och evig lngtan fddes vi av mdrar bleka

Ur bekymrens fdselvnda steg vare frsta jmmerljud

Slngdes vi p berg och sltter fare att tumla om och leka

Och vi lekte lg och lejon, fjril, tiggare och gud

Satt jag tyst vid hennes sida, hon, vars hjrta var som mitt

Redde hon med mjuka hnder mt vrt bo

Hrde jag mitt hjrta ropa, det du ger are ej ditt

Och jag frdes bort av anden att f ro

Det jag lskar, det are bortom och frdolt I dunkelt fjrran

Och min rtta vg are hg och underbar

Och jag lockas mitt I larmet till att bedja infare Herran:

«Tag all jorden bort, jag ga vill vad ingen, ingen har!»

Flj mig broder, bortom bergen, med de stilla svala floder

Dare allt havet somnar lngsamt inom bergomkransad bdd

Ngonstdes bortom himlen are mitt hem, har jag min moder

Mitt I guldomstnkta dimmor I en rosenmantel kldd

M de svarta salta vatten svalka kinder feberrda

M vi vara mil frn livet innan morgonen are full!

Ej av denna vrlden var jag och ondlig vedermda

Led jag fare min oro, otro, och min heta krleks skull

Vid en snckbesllad havsstrand stare en port av rosor tunga

Dare I vila multna vraken och de trtta mn f ro

Aldrig hrda hga snger likt fiolers ekon sjunga

Under valv dare evigt unga barn av saligheten bo

Rondom de bedelnetten van Luossa zaten alle mensen in een kring

En bij het vuur hoorden ze zijn lied

En over bedelaars en vgmn en over mooie dingen

En over zijn verlangen zong hij de hele nacht

Er is iets voorbij de bergen, voorbij de bloemen en het lied

Er is iets achter de sterren, achter mijn hete hart

Hren - iets gare en fluistert, gare en verleidt mij en bidt:

"Kom bij ons, want deze aarde is niet jouw koninkrijk

Ik heb geluisterd naar de stille briesjes richting het strand

Ik heb gedroomd over de rest van de wilde zeeën

En in de geest heb ik me gehaast naar de formele landen

Durf het gekste dat we vergeten kunnen worden

Met een wild en eeuwig verlangen zijn we geboren uit bleke moeders

Vanaf de geboorte van zorgen kwam het eerste kreunende geluid

We werden op bergen gegooid en er was geen gevaar voor tuimelen en spelen

En we speelden lg en leeuw, vlinder, bedelaar en god

Ik zat rustig aan haar zijde, zij, wiens hart was als het mijne

Ze redde met zachte handen mt vrt bo

Ik hoorde mijn hart huilen, wat je geeft is niet van jou

En ik werd weggeleid door de Geest om te zaaien

Waar ik van hou, het is voorbij en verborgen in de donkere verte

En mijn juiste pad is hoog en prachtig

En midden in de schrik word ik verleid om tot de Heer te bidden:

"Neem de hele aarde weg, ik wil wat niemand, niemand heeft!"

Volg mij broeder, voorbij de bergen, met de nog koele rivieren

Durf de hele zee langzaam in slaap te vallen in een door rotsen omringd bed

Ngonstdes voorbij de hemel zijn mijn thuis, ik heb mijn moeder

In het midden van gouden mist in een roze mantel gekleed

M het zwarte zoute water koele wangen koortsig

Mogen we mijlen verwijderd zijn van het leven voordat de ochtend vol is!

Niet van deze wereld was ik en goddeloos afschuwelijk

Laat me mijn zorgen, ongeloof en mijn hete liefde op het spel zetten

Op een strand aan zee staart een rozenpoort zwaar aan

Durf ik te rusten rotte wrakken en de vermoeide mn f ro

Hoor nooit luide liedjes zoals viool-echo's zingen

Onder gewelven durven jonge kinderen van gelukzaligheid voor altijd te leven