Björkens visa - Hootenanny Singers

Vid den klara rand av en blommig strand G

Sjöng en björk ibland sina gröna visor.

D7 G

Och jag hörde då i hans gren därpå C G

Och en gång så sjöng han så: D7 G

2. Ack jag vet, jag vet, mången hemlighet, G

Mången flicka grät under mina grenar.

D7 G

Mången gosse såg, här så varm i håg C G

På den blåa vikens våg.

D7 G

3. Klara månen sken på min gröna gren G

Och så kom där en och skar namn i barken.

D7 G

Och det var blott ett, och han kysste det.

C G

Det har ingen, ingen sett.

D7 G

4. Nästa kväll så kom där en flicka som G

Såg sig ofta om och skrev namn i barken.

D7 G

Och det var blott ett, och hon kysste det.

C G

Det har ingen, ingen sett.

D7 G

5. Nästa afton sken månen på min gren, G

Så kom åter en och så kom den andra.

D7 G

Tyst liksom en hamn, sökte vännens namn C G

I min trogna, vita famn.

D7 G

6. Och min vita stam stod helt allvarsam, G

Och så smög det fram vad de båda skrivit.

D7 G

Och jag märkte nog vad där stod i skog, C G

Och jag såg därpå och log.

D7 G

7. Sedan hände så att de båda två G

Togo miste då och ej kysste trädet.

D7 G

Lilla vän hur lätt händer icke det.

C G

Det har ingen, ingen sett.

D7 G

8. Men där for ett sken över löv och gren, G

Och ett sus där ven över blad och toppar.

D7 G

Och en stjärnas tår föll i vindens spår C G

Ned på jordens korta vår.

D7 G

Aan de heldere rand van een bloemenstrand G

Een berk zong soms zijn groene liederen.

D7 G

En ik hoorde toen in zijn tak toen C G

En een keer zong hij zo: D7 G

2. Ah ik weet het, ik weet het, veel geheimen, G

Menig meisje huilde onder mijn takken.

D7 G

Veel jongens zagen, hier zo warm in het achterhoofd C G

Op de golf van de blauwe baai.

D7 G

3. De heldere maan scheen op mijn groene tak G

En toen kwam er iemand namen in de bast snijden.

D7 G

En er was er maar één, en hij kuste het.

C G

Het heeft geen, geen set.

D7 G

4. De volgende nacht kwam daar een meisje als G

Vaak rondgekeken en namen in de bast geschreven.

D7 G

En er was er maar één, en ze kuste het.

C G

Het heeft geen, geen set.

D7 G

5. De volgende avond scheen de maan op mijn tak, G

Toen kwam de een weer en toen kwam de ander.

D7 G

Stil als een haven, zocht de naam van de vriend C G

In mijn trouwe, witte armen.

D7 G

6. En mijn witte slurf stond volkomen serieus, G

En toen kroop er uit wat ze allebei schreven.

D7 G

En ik heb waarschijnlijk gemerkt wat er in het bos was, C G

En ik keek ernaar en glimlachte.

D7 G

7. Toen gebeurde het zo dat de twee G

Togo verloor toen en kuste de boom niet.

D7 G

Kleine vriend, hoe gemakkelijk gebeurt het niet.

C G

Het heeft geen, geen set.

D7 G

8. Maar er ging een licht over bladeren en tak, G

En een sissend waar ader over bladeren en toppen.

D7 G

En de traan van een ster viel in het spoor van de wind C G

Beneden op de korte lente van de aarde.

D7 G